NTFS
Z Wikipedii
NTFS (ang. New Technology File System, w wolnym tłumaczeniu "system plików nowej generacji") to standardowy system plików systemu Microsoft Windows NT i jego następców (Windows 2000, Windows XP i Windows Server 2003).
NTFS pochodzi od HPFS, który został opracowany przez Microsoft i IBM dla systemu OS/2 na miejsce starszego FATu, używanego w MS-DOS. HPFS posiada kilka ulepszeń w porównaniu do FATu, takich jak wsparcie dla metadanych, użycie zaawansowanych struktur w celu polepszenia, wiarygodności i wydajności (zarówno w odniesieniu do szybkości jak i wymaganej pojemności dyskowej). NTFS zawiera wszystkie te ulepszenia oraz dodatkowo listy kontroli dostępu (ACL) i dziennik operacji dyskowych (journal). Poza tym NTFS nie posiada ograniczenia systemu plików FAT, dotyczącego maksymalnego rozmiaru pojedynczego pliku (do 1GB -> FAT16 i 2GB -> FAT32), co umożliwia na przykład przechowanie obrazu płyty DVD na dysku twardym, bez dzielenia go na mniejsze pliki.
Maksymalny rozmiar pliku to:
Maksymalny rozmiar partycji to:
- Teoretycznie: 264 klastrów - 1 klaster
- W implementacji: 256 TB - 64 KB (232 klastrów - 1 klaster)
[edytuj] Przykładowe możliwości NTFS
- journalling - dziennik zmian od v5,
- szyfrowanie plików i katalogów - przy pomocy nakładek tworzących EFS - encoded file system - nie jest jednak możliwe zaszyfrowanie partycji systemowej, przechowującej strategiczne informacje rejestrów,
- kompresja danych "w locie".
[edytuj] Wersje
- NTFS v4 - informacje o strukturze danych przechowywane są w rejestrze. Stąd problemy z przenośnością danych. Stosowany był w systemach NT do wersji 4.
- NTFS v5 - informacje o strukturze danych przechowywane są w specjalnym pliku. Plik ten nadal przechowywany jest w pamięci operacyjnej komputera. Stosowany jest w systemach Windows 2000, Windows XP, Windows 2003.
- NTFS v6 - informacje o strukturze danych przechowywane są bezpośrednio w systemie plików na dysku. Stosowany jest w systemach Windows XP, Windows 2003.
