Nubia
Z Wikipedii
Nubia - kraina historyczna znajdująca się w północno-wschodniej Afryce, w południowym Egipcie i północnym Sudanie. Zajmuje środkowy bieg Nilu pomiędzy Asuanem a Chartumem (między VI a I kataraktą). W starożytności zwana Kusz, zamieszkana była przez lud spokrewniony z Egipcjanami, który w połowie II tysiąclecia p.n.e. uległ wymieszaniu z napływającymi od południa plemionami.
Nubia była wielokrotnie najeżdżana przez Egipt ze względu na znajdujące się tam duże zasoby złota. Nubia została podbita przez faraonów XVIII dynastii i w latach 1570 - 1345 p.n.e. była integralną częścią ich państwa. Dopiero w latach 1200-1085 p.n.e. Nubia odzyskała niepodległość. Powstało wtedy samodzielne królestwo Kuszytów ze stolicą w Napata. Od III wieku p.n.e. stolica znajdowała się w Meroe. W latach 715 - 663 p.n.e. Nubia zawładnęła Egiptem. Podczas rzymskiego panowania w Egipcie wchodziła często w układy z cesarstwem. W III wieku n.e. na terenie królestwa Meroe pojawiły się plemiona Nuba od których pochodzi dzisiejsza nazwa Nubii.
W VI wieku część Nubii została podbita przez Aksum. Odtąd stopniowo ulegała chrystianizacji. W VI i VII wieku powstały dwa, walczące ze sobą, państwa chrześcijańskie: Alwa i Mukkura. Najazdy Arabów w VII wieku spowodowały wyparcie chrześcijaństwa przez islam. Od XVI wieku Nubia znajdowała się w granicach sułtanatu Sennar. W latach 1821 - 23 została podbita przez paszów Egiptu.
W latach 1958 – 64 miała miejsce międzynarodowa akcja ratowania zabytków Nubii pod patronatem UNESCO, przy udziale Polski.
[edytuj] Zobacz też
Kategorie: Nubia • Egipt • Sudan • Regiony Afryki
