Półton
Z Wikipedii
Półton to najmniejsza jednostka odległości między dwoma dźwiękami w systemie temperowanym. W praktyce jest najmniejszą odległością używaną w muzyce europejskiej. Rozmiarem odpowiada sekundzie małej lub prymie zwiększonej. Dwa półtony tworzą cały ton.
W dawniejszych systemach półtony diatoniczny i chromatyczny miały nie tylko różny zapis na pięciolinii, ale różniły się też realną odległością. Półton diatoniczny był nieco większy od chromatycznego. Miało to związek z systemem obliczania, który był podstawą tzw. systemu pitagorejskiego. Półton temperowany jest przybliżoną średnią tych dwóch półtonów.
Półton temperowany stanowi 1/12 część oktawy i jest odległością między dwoma dźwiękami, których częstotliwości podstawowe pozostają w stosunku:
![\sqrt[12]{2} \approx 1,059463.\,\!](../../../math/a/2/5/a2595c8569efa97496f2a33f757bbc39.png)
Pod względem notacji muzycznej półtony dzielimy na:
- półton diatoniczny
- półton chromatyczny
Półton diatoniczny zawiera się między kolejnymi stopniami, np. e-f, g-as i wówczas jest sekundą małą.
Półton chromatyczny powstaje przez alterację tego samego dźwięku za pomocą znaków chromatycznych, np. f-fis, e-es i jest prymą zwiększoną.
