Próba głodowa

Z Wikipedii

Próba głodowa - próba diagnostyczna, stosowana w diagnostyce guzów wydzielających insulinę (insulinoma).

W warunkach normalnych w przypadku głodu lub głodzenia, dochodzi do spadku poziomu glukozy i insuliny (której stężenie może być nawet niewykrywalne z powodu braku bodźca pokarmowego czyli podwyższenia poziomu glukozy). W przypadku guzów wydzielających insulinę obniża się poziom glukozy, natomiast poziom insuliny nie obniża się lub obniża się nieznacznie (wydzielanie insuliny jest niezależne od stężenia glukozy).

Pełną próbę głodową wykonuje się w czasie 48 godzin. W trakcie badania nie przyjmuje się pokarmów i po tym czasie wykonuje się oznaczenie stężenia glukozy i insuliny. W warunkach prawidłowych poziom glukozy obniża się poniżej 2,2mmol/l (45mg%), natomiast poziom insuliny jest niski lub nieoznaczalny. Wykonuje się także tzw. skróconą próbę głodową, kiedy to poziomy glukozy i insuliny oznacza się o godzinie 8⁰⁰ i 12⁰⁰. W tych warunkach również dochodzi do proporcjanego obniżenia stężeń obu substancji. W warunkach chorobowych obniża się tylko poziom glukozy, natomiast poziom insuliny pozostaje wysoki.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne