Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie
Z Wikipedii
| Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie | |
 Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie z krzyżem z FSO po prawej |
|
| Data budowy | 1980-1989 |
| Erygowanie | 1 stycznia 1953 |
| Wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
| Rodzaj | sanktuarium |
| Wezwanie | św. Andrzeja Boboli |
| Budulec | cegła, beton |
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie znajduje się u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej 59 w warszawskiej dzielnicy Mokotów.
Zbudowane zostało w latach 1980-1989, wcześniej był tam ogród ojców jezuitów oraz kaplica, gdzie od 1938 r. przechowywano relikwie św. Andrzeja Boboli. Parafia erygowana została 1 stycznia 1953 przez kardynała Stefana Wyszyńskiego, lecz wcześniejsza zgoda władz na budowę kościoła z 1957 została anulowana w 1958 i dopiero 19 maja 1980 parafia otrzymuje zgodę na wzniesienie kościoła.
13 czerwca 1980 Stefan kardynał Wyszyński, Prymas Polski, poświęca plac pod budowę Sanktuarium, a 15 października 1980 kamień węgielny poświęca w Rzymie papież Jan Paweł II (kamień pochodzi z Janowa Poleskiego - miejsca męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli). 17 kwietnia 1988 pierwszą mszę w górnym kościele celebruje Józef kardynał Glemp, Prymas Polski, a w styczniu 1989 oficjalnie zakończono budowę kościoła.
[edytuj] Ciekawostki
- W kościele znajdują się witraże autorstwa Teresy Reklewskiej.
- Przed sanktuarium znajduje się krzyż, przewieziony z Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu, który zagrożony był zniszczeniem po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku.
