Skara Brae
Z Wikipedii
Skara Brae to najlepiej zachowane osiedle neolityczne, znajdujące się na głównej wyspie archipelagu Orkadów (u wybrzeży Szkocji). Ze względu na wyjątkowe znaczenie historyczne tego miejsca Skara Brae zostało wpisane w roku 1999 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Do roku 1850 osiedle to znajdowało się pod wydmami zatoki Skaill ( Bay of Skaill), częściowo przez silne wiatry i sztormy zostało odkryte. Prace archeologiczne prowadzone przez Vere'a Gordona Childe'a w latach 1928-1930 w pełni odsłoniły osadę.
Składa się ona z 8 kamiennych domostw, w środku mających też wiele kamiennego wyposażenia, są one połączone brukowanymi kamieniem uliczkami. Każde z domostw ma ok. 40 m², z dużą izbą mającą pośrodku kamienne palenisko. W plan architektoniczny miasteczka był nawet włączony prymitywny system kanalizacji.
Ocenia się, że osiedle było zamieszkane od ok. 3100 roku p.n.e. przez blisko 600 lat, później na skutek zmian klimatu, zostało ono porzucone przez swoich mieszkańców. W tym samym czasie nad Morzem Śródziemnym powstały bardziej zaawansowane osady czy miasta, jak Los Millares (Hiszpania) i Lerna (Grecja).
