Stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia
Z Wikipedii
Stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia – stal konstrukcyjna do wykonywania konstrukcji oraz części maszyn i urządzeń ogólnego przeznaczenia, wszędzie tam, gdzie jej charakterystyki są wystarczające dla spełnienia funkcji. Stale konstrukcyjne ogólnego przeznaczenia są stalami najniższego gatunku i zawierają znaczne ilości zanieczyszczeń, głównie siarki, krzemu i fosforu. Przy jej produkcji stosuje się niski reżim technologiczny, co wpływa na szeroki rozrzut zawartości węgla. Stali ogólnego przeznaczenia nie poddaje się obróbce cieplnej. Stale te są najczęściej uspokojone, chyba że brak uspokojenia jest oddzielnie zaznaczony.
Według Polskiej Normy PN-XX/H-84020 stale konstrukcyjne ogólnego przeznaczenia oznacza się: skrótem StnS, gdzie n to liczba naturalna z zakresu 0 do 7 kodująca sobą zawartość węgla. Litera S może być zastąpiona przez inna literę oznaczającą:
- V – ograniczoną zawartość węgla
- W – ograniczoną zawartość węgla, fosforu i siarki
- X - stal nieuspokojoną 1
- Y – stal półuspokojoną 1
Przykładowe stale ogólnego przeznaczenia:
- St7 – stal o zawartości ok. 0.55% węgla
- St4VX – stal nieuspokojona, o zawartości maksymalnie 0.22% węgla, o ograniczonej zawartości fosforu i krzemu
- St0S – stal uspokojona o zawartości węgla maksymalnie 0.23%.
1 - zobacz uspokajanie stali
