Tokelau

Z Wikipedii

Tokelau – terytorium zależne Nowej Zelandii, położony na trzech atolach koralowych, noszących nazwę Wysp Tokelau.

Tokelau


(Oficjalnie używana flaga Nowej Zelandii)	(Nieoficjalna flaga)

Dewiza: brak

Współrzędne geograficzne

9° 00' S, 172° 00' W

Język urzędowy

tokelau, angielski

Stolica

Fakaofo

Status polityczny

terytorium Nowej Zelandii

Administrator

Neil Walter

Powierzchnia
- całkowita
- wód śródląd.

10 km²
-

Liczba ludności
- ogółem (2003)
- gęstość zalud.

1 418
145/km²

Waluta

dolar nowozelandzki (NZD)

UTC -11

+690

[edytuj] Ustrój polityczny

Zobacz więcej: Ustrój polityczny Tokelau

Głową państwa jest nominalnie królowa brytyjska Elżbieta II, w której imieniu władzę sprawuje administrator Neil Walter. Szefem lokalnego rządu Patuki Isaako, który przewodniczy radzie, składającej się trzech przedstawicieli, po jednym z każdego atolu. Ponadto funkcjonuje lokalny parlament, którego członkowie wybierani są przez rady starszych każdego z atoli.

[edytuj] Historia

Zobacz więcej: Historia Tokelau

Tokelau zostało pierwotnie zasiedlone przez Polinezyjczyków migrujących z sąsiednich wysp Oceanii. W 1889 Wielka Brytania ustanowiła protektorat nad Wyspami Tokelau, włączając je w 1916 do brytyjskiej kolonii Wyspy Gilberta i Lagunowe. W 1925 Brytyjczycy przekazali wyspy pod administrację nowozelandzką. W latach 1926 – 1948 terytorium było zarządzane z Samoa Zachodniego (wówczas również terytorium zależnego Nowej Zelandii). Terytorium jest nadal zarządzane przez Nową Zelandię na mocy Tokelau Act z 1948 (z poprawkami z 1963 i 1999). W szczególności metropolia zajmuje się sprawami obronności. Równocześnie mieszkańcy Tokelau rozwijają swoje własne instytucje, przygotowują konstytucję oraz zmierzają do zmiany ich statusu na rzecz wolnego stowarzyszenia z Nową Zelandią, tak jak to uczyniło Niue. W dniach 11 – 15 lutego odbyło się referendum narodowe w sprawie niepodległości, wyniki ogłoszono 16 lutego. Oddano 581 ważnych głosów, z czego 349 było za zmianą statusu a 232 przeciw; 3 głosy zostały uznane jako nieważne. Do zmianu statusu konieczne było uzyskanie co najmniej 66% głosów „za” spośród wszystkich oddanych ważnych głosów, w tym wypadku wymagana ilość głosów wynosiła co najmniej 384 głosy. Oznacza to, że Tokelau pozostanie kolonią Nowej Zelandii, choć nie wyklucza się możliwości powtórnego przeprowadzenia podobnego referendum w bliżej niesprecyzowanej przyszłości. Komentatorzy wskazują na izolację Tokelau, przeludnienie i wysoki stopień zależności od pomocy finansowej z zewnątrz jako główne powody wyboru pozostania w zależności od Nowej Zelandii przez mieszkańców. [1] [2] [3] [4]

[edytuj] Geografia

Zobacz więcej: Geografia Tokelau

Tokelau obejmuje grupę wysp - Wysp Tokelau - składającą się z trzech atoli koralowych: Atafu, Nukunonu i Fakaofo. Wyspy leża mniej więcej w połowie drogi między Hawajami a Nową Zeladnią, w pasie tajfunów. Nie posiadają żadnych przystani morskich.

[edytuj] Gospodarka

Zobacz więcej: Gospodarka Tokelau

Tokelau jest bardzo ubogim terytorium z siłą nabywczą około 1000 USD per capita. Roczne przychody budżetu wynoszą zaledwie 500 tys. dolarów przy wydatkach rzędu 2,8 mln dolarów. Deficyt pokrywany jest dzięki pomocy Nowej Zelandii. Przychody z eksportu wynoszą 100 tys. dolarów, m.in. ze sprzedaży znaczków, kopry oraz wyrobów rękodzieła. Importuje za ponad 300 tys. dolarów żywność, materiały budowlane oraz paliwo. Głównym partneren handlowym jest oczywiście Nowa Zelandia.

Lokalny przemysł działa na niewielką skalę. Podstawowe produkty rolnictwa to orzech kokosowy, kopra, drzewo chlebowe, papaja i banany. Na wyspach hoduje się świnie, drób i kozy.

Znaną działalnością Tokelau jest sprzedaż domeny internetowej .tk.

[edytuj] Demografia

Zobacz więcej: Demografia Tokelau

Wyspy zamieszkuje niewiele ponad 1,4 tys. mieszkańców pochodzenia polinezyjskiego. Posługują się lokalnym językiem tokelau oraz angielskim. Izolacja wysp sprawia, że wyspy są słabo rozwinięte ekonomicznie. To znowu przyczynia się do wzrostu emigracji mieszkańców do Nowej Zelandii. Liczba mieszkańców zmniejsza się co roku o około 0.9%.

Dominującym wyznaniem na wyspach jest Kongregacjonistyczny Chrześcijański Kościół Samoa, którego członkiem jest około 70% mieszkańców wyspy. Pozostali wyznają katolicyzm (28%) lub inne religie (2%). Kościół Samoa wyznają mieszkańcy atolu Atafu oraz znacząca częśc mieszkańców Fakaofo. Natomiast mieszkańcy Nukunonu są katolikami.