Tomasz Sokołowski I
Z Wikipedii
Tomasz Sokołowski I (ur. 21 września 1970 w Gdyni), polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika.
Karierę rozpoczynał w MOSiR Pruszcz Gdański (jesień 1990), następnie grał w Łynie Sępopol (1991). W 1992 roku został zawodnikiem Stomilu Olsztyn, z którym wywalczył awans do Ekstraklasy w 1994 roku. Podczas gry w Olsztynie rozegrał 47 ligowych spotkań i zdobył 10 goli.
Na początku 1996 roku został zawodnikiem Legii Warszawa. W barwach Legii debiutował w meczu ćwierćfinałowym Ligi Mistrzów Legia - Panathinaikos Ateny 8 marca 1996 r. W stołecznej drużynie grał do 2005 roku (z przerwą na chwilowy pobyt w Maccabi Netanya). Z Legią wywalczył mistrzostwo Polski 2002, Puchar Polski 1997 oraz Superpuchar 1997. W Legii rozegrał 291 spotkań i strzelił 42 gole.
Sokołowski wyróżniał się spośród wszystkich polskich piłkarzy znakomitym wyszkoleniem technicznym, a także bramkami strzelanymi z dużej odległości zdobywanymi zarówno w lidze, jak i europejskich pucharach. Znany jest też ze swojej uniwersalności, gdyż mógł grać na obu stronach pomocy, a także jako rozgrywający.
Latem 2005 roku został zawodnikiem Górnika Łęczna. W ekstraklasie w sezonie 2005/2006 w tej drużynie rozegrał 22 spotkania. W przerwie letniej przed sezonem 2006/2007 został zawodnikiem II-ligowego Ruchu Chorzów.
W reprezentacji Sokołowski rozegrał 12 meczów i strzelił 1 gola.
