Torfowisko pod Zieleńcem

Z Wikipedii

Torfowisko pod Zieleńcem - rów odwadniający przy grobli głównej

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Torfowisko pod Zieleńcem

Torfowisko pod Zieleńcem - torfowisko w Sudetach w Górach Bystrzyckich leżące na wysokości 760 m n.p.m. Miąższość torfu przekracza miejscami 8 m. Podłoże torfowiska tworzą nieprzepuszczalne skały: margle i piaskowce usadowione na gnejsach, ukształtowanie terenu jest niemal poziome, a obszar torfowiska leży dokładnie na wododziale pomiędzy zlewiskiem Morza Bałtyckiego i Północnego, obszar jest częściowo bezodpływowy. Z okolic torfowiska wypływają źródliskowe potoki Dzikiej Orlicy. Przepływające przez rezerwat strumienie mają wodę zabarwioną na ciemnoczerwony kolor. Związane jest to z wypłukiwanymi z torfowiska kwasami humusowymi. Mimo to jednak woda nadaje się do picia. Woda w potokach rezerwatu ma kwaśny odczyn, jej pH wynosi 3,8-4,0.

Torfowisko o pow. 270 ha tworzą dwie misy: "Topielisko" i "Czarne Bagno", przy czym rezerwat przyrody obejmuje Topielisko i tylko fragment Czarnego Bagna, częściowo zamarłego wskutek drenowania. Na kępach poprzedzielanych oczkami wodnymi rośnie bogata roślinność torfowiskowa. Ze względu na urokliwość krajobrazu miejsce to ma charakter uroczyska. Urokliwość tego miejsca doceniono już w 1919 r., gdy utworzono tu, jeden z pierwszych w Niemczech, rezerwat przyrody o obszarze 85 ha. W okresie międzywojennym poszerzono go do 218 ha, budując przy okazji drewniane pomosty i wieże widokowe a w 1954 r. rezerwat zmniejszono do 160 ha. Krajobraz torfowiska bywa porównywany do tundry arktycznej, tajgi syberyjskiej, a nawet do wyglądu Europy z czasów panowania lodowca. Istnieją przypuszczenia, że torfowisko jest reliktem epoki lodowcowej, a jego wiek oszacowano na 7600 lat. Obiekt jest dużą atrakcją turystyczną i przyrodniczą.

[edytuj] Flora

mchy brunatne - wiele gatunków
torfowce Sphagnum - wiele gatunków
brzoza karłowata Betula nana - jedno z trzech stanowisk w Polsce
sosna błotna Pinus uliginosus - jedno z ośmiu stanowisk w Polsce
żurawina błotna Oxycoccus palustris
borówka bagienna Vaccinium uliginosum
bagno zwyczajne Ledum palustre
turzyce Carex spp. - wiele gatunków
bagnica torfowa Scheuzeria palustris
bażyna czarna Empetrum nigrum
wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum
borówka brusznica Vaccinium vitis-idaea

[edytuj] Rośliny owadożerne

rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia
rosiczka długolistna Drosera anglica

[edytuj] Świat zwierząt

[edytuj] Motyle

Stigmella lediella i Lyonetia ledi - minujące liście bagna zwyczajnego
Syngrapha interrogationis i Anarta cordigera - minujące liście borówki bagiennej
szlaczkoń torfowiec Colias palaeno - zagrożony wymarciem okazały motyl dzienny (umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze), monofag borówki bagiennej
modraszek bagniczek Vaciniina optilete

Wszystkie powyższe gatunki są ściśle związane z torfowiskami, podobnie jak ich rośliny żywicielskie.

[edytuj] Ważki

żagnica torfowiskowa Aeshna subarctica elisabetae
miedziopierś górska Somatochlora alpestris
miedziopierś północna Somatochlora arctica

Wszystkie powyższe gatunki są ściśle związane z wodami torfowiskowymi i umieszczone na krajowej czerwonej liście zwierząt

[edytuj] Ptaki

cietrzew Lyrurus tetrix
głuszec Tetrao urogallus
świergotek łąkowy Anthus pratensis
bocian czarny Ciconia nigra

Cietrzew i głuszec, jako zagrożone wymarciem na terenie kraju, umieszczone są w Polskiej Czerwonej Księdze

[edytuj] Turystyka

Kładka ścieżki dydaktycznej na Czarnym Bagnie

Na terenie rezerwatu (wzdłuż zielonego szlaku turystycznego) znajduje się ścieżka przyrodnicza prezentująca na tablicach przyrodę torfowiska, proces powstawania torfu itp.
Na terenie rezerwatu przy głównej grobli znajduje się drewniana wieża widokowa, z której rozciągają się ograniczone widoki, głównie na północną część kompleksu ("Topieliska"). Obecnie uszkodzona wieża grozi zawaleniem i wstęp na nią jest wzbroniony.