Uniwersytet Humboldta w Berlinie
Z Wikipedii
Uniwersytet Humboldtów (niem. die Humboldt-Universität zu Berlin, HU Berlin), najstarszy z czterech berlińskich uniwersytetów. Został założony 16 sierpnia 1809 roku z inicjatywy liberalnego reformatora i naukowca Wilhelma von Humboldta. Od 1828 do 1946 działał pod nazwą Friedrich-Wilhelms-Universität, na cześć założyciela Fryderyka Wilhelma III. Dopiero w roku 1949 kierownictwo komunistycznej partii SED przyjęło obecną nazwę. W latach 1933-1945 pod wpływami hitlerowskimi, potem komunistycznymi. Ze względu na podział Berlina w strefie amerykańskiej powstał odrębny Wolny Uniwersytet Berlina. Od lat siedemdziesiątych UH nawiązał kontakty z uczelniami zagranicznymi. Po połączeniu Niemiec został zdekomunizowany.
Budynek główny uniwersytetu znajduje się w centrum Berlina przy Unter den Linden. Większość fakultetów ma swoją siedzibę w okolicy Unter den Linden, tylko Instytut Nauk Przyrodniczych znajduje się w kampusie Adlershof w południowej części Berlina.
W semestrze zimowym 2003/04 na HU było zapisanych 38 272 studentów, z czego 5 086 obcokrajowców z 135 krajów.
Do Uniwersytetu Humboldtów należy także Museum für Naturkunde, w zbiorach którego znajduje się największy zbiór minerałów w Niemczech.
Do najbardziej znanych osób związanych z Uniwersytetem Humboldtów należą: Otto von Bismarck, Gregor Gysi, Heinrich Heine, Kurt Tucholsky, Dieter Hallervorden, Friedrich Engels, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Karl Marx, Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling, Arthur Schopenhauer.
