Widły (szczyty)

Z Wikipedii

Widły (szczyty)
Państwo	Słowacja, Europa
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2 522 m n.p.m.
Data zdobycia	1903
Zdobyta przez	Wielki Szczyt Wideł - Miklós Szontagh jr. i przewodnik Johann Hunsdorfer senior

Widły (słow. Vidly, Vidlový hrebeň) – kilka urwistych szczytów w słowackich Tatrach, łączących Łomnicę (Lomnický štít) z Kieżmarskim Szczytem. Od Łomnicy grań oddziela Wyżnia Miedziana Przełączka (Medená štrbina) a od Kieżmarskiego Szczytu (Kežmarský štít) - Kieżmarska Przełęcz (Kežmarská štrbina) 2463 m n.p.m..

Widły oddzielają Dolinę Łomnicką (Skalnatá dolina) od Doliny Dzikiej (Veľká Zmrzlá dolina) i Miedzianej Kotliny (Medená kotlina) – należących do systemu Doliny Kieżmarskiej (Dolina Bielej vody Kežmarskej). Północne ściany Grani Wideł przecinają tzw. Miedziane Ławki (Wyżnia i Niżnia), używane najprawdopodobniej w latach 1760 – 1790 przez rodzinę Fábry i zatrudnionych przez nich poszukiwaczy złota (rodzina Fábry wydobywała srebro i malachit z południowych stoków Łomnicy).

W grani Wideł wyróżnia się (w kolejności od Łomnicy):

Miedziany Mur – najwyższa część Wideł, dawniej traktowana jako część Zachodniego Szczytu Wideł. Dolna część północno-zachodnich ścian łączy się z ścianami Łomnicy a część południowa schodzi do tzw. Cmentarzyska
Niżnia Miedziana Przełączka (Nižná Medená štrbina)
Zachodni Szczyt Wideł (Západná Vidlová veža) 2480 m. n. p.m.
Przełęcz w Widłach (Vidlové sedlo) 2413 m n.p.m. – wąska i głęboka przełęcz jest najniżej położoną częścią Grani Wideł
Wielki Szczyt Wideł (Veľká Vidlová veža) 2522 m n.p.m., najwyższy szczyt Grani Wideł o ostro poszarpanych, urwistych ścianach. Nazywany jest też Widłami.
Wyżnia Przełęcz w Widłach (Lieviková štrbina)
Wschodni Szczyt Wideł (Východná Vidlová veža).

Nazwa grani pochodzi od układu trzech turni rozdzielonych przełęczami.

Pierwsze, odnotowane wejścia:

Przełęcz w Widłach – Karol Englich i przewodnik Johann Hunsdorfer senior 12 sierpnia 1903, zimą – Ernest Dubke i przewodnicy Johann Breuer jr. i Johann Franz senior 17 lutego 1906
Zachodni Szczyt Wideł – Karol Englich 17 sierpnia 1903
Wielki Szczyt Wideł – Miklós Szontagh jr. i przewodnik Johann Hunsdorfer senior sierpień 1903, zimą – Ernest Dubke i przewodnicy Johann Breuer jr. i Johann Franz senior 17 lutego 1906
pierwsze przejście całej Grani Wideł – Aleksander Znamięcki i przewodnik Jędrzej Marusarz Jarząbek 6 września 1906, zimą – Gerhard Haffner, Alfred Schmidt, przewodnik Matthias Nitsch 20 kwietnia 1935.