Şuarâ Suresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| [[Resim:|175px|]] |
|
| Sınıfı : | |
| İsmin Anlamı | |
| Başka isimleri | |
| Sure numarası | 26 |
| Geliş Zamanı | |
| İstatistikleri | |
| Ayet Sayısı | 227 |
| Kelime Sayısı | |
| Harf Sayısı | |
| Konuya göre ayet dağılımı |
|
Şuarâ Suresi (Arapça: سورة الشعراء ) Kur'an-ı Kerim'in yirmi altıncı sûresi
Mekke döneminde inmiştir. 227 âyettir. Sûre, adını 224. âyette geçen “eş-Şu’arâ” kelimesinden almıştır. “Şu’arâ” şairler demektir. Sûrede başlıca Mûsâ, İbrahim, Nûh, Hûd, Salih ve Şuayb peygamberlerin kıssaları dile getirilmekte, müşriklerin, Kur’an’ın vahiy dışı bir kaynağa dayalı olduğu iddialarına karşılık, onun bir vahiy eseri olduğu vurgulanmakta, söz konusu kaynakların Kur’an üzerinde hiçbir etkisinin bulunamayacağı ifade edilmektedir.
| Tarihsel önce: |
 Sure metini: Şuarâ Suresi |
Tarihsel sonra: |
| Kur'an da sırası: | ||
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 |
||
