Teğabün Suresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| [[Resim:|175px|]] |
|
| Sınıfı : | |
| İsmin Anlamı | |
| Başka isimleri | |
| Sure numarası | |
| Geliş Zamanı | |
| İstatistikleri | |
| Ayet Sayısı | |
| Kelime Sayısı | |
| Harf Sayısı | |
| Konuya göre ayet dağılımı |
|
Teğabun Suresi (Arapça: سورة التغابن) Kur'an-ı Kerim'in altmış dördüncü sûresi. Medine devrinde nazil olmuştur. Sure on sekiz ayetten oluşur. Sure ismini dokuzuncu ayette geçen ve kar zarar anlamına gelen teğabun kelimesinden alır.
Teğabun Suresinde Allah’ın kudretinden, Allah’ı inkar edn daha önceki kavilerin durumundan, Allah’ın her şeyden haberdar olduğundan, Allah’a inanıp iyilik yapanların cennete gideceklerinden, Allah’ı inkar edenlerin cehenneme gideceklerinden, Allah’tan başka ilah olmadığından, insanların affedici olması gereğinden bahsedilir.
| Tarihsel önce: |
 Sure metini: Teğabün Suresi |
Tarihsel sonra: |
| Kur'an da sırası: | ||
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 |
||
