ספר במדבר
פֿון װיקיפּעדיע
בַּמִּדְבָּר (אַרױסגערעדט: באַמידבאָר) דאָס פֿערטע ספֿר פֿון חומש; דער נאָמען שטאַמט דערפֿון, װאָס דער ערשטער פסוק הײבט זיך אָן מיט די װערטער „וידבר ה’ אל משה במדבר סיני“; טײל אַמאָליקע מפֿרשים האָבן עס גערופֿן אויך „וידבר“; אין דער משנה יומא פרק ז’ הײסט עס, „חומש הפֿקודים“ (פֿון „פקד“ „צײלן“), װײַל אין אים װערט געבראַכט די צײלונג פֿון די ייִדן אין דער מדבר; אין אײראָפעאישע שפראַכן רופֿט מען עס מיטן לאטײנישן נאָמען „נומערי“, צאָלן: אין דאָרטן ספֿר זענען פֿאַראַן אַ רײ ספֿורים, די משנה פֿון די מרגלים, די מחלוקה פֿון קורח, די מעשׂה בלעם, די מלחמות פֿון סיחון און עוג, מעשׂה מרים, װי אױך די געאָגראַפֿישע גרעניץ פֿון ארץ–ישׂראל. עס זענען דאָרטן פֿאַראַן אױך די דינים פֿון נזירות. ציצית, סוטה, טומאה, ערי מקלט און אַנדערע. זע „חומש“
| ספרי התנ"ך |
|
תורה: בראשית | שמות | ויקרא | במדבר | דברים נביאים: יהושע | שופטים | שמואל (א' וב') | מלכים (א' וב') | ישעיה | ירמיה | יחזקאל | תרי עשר כתובים: תהילים | משלי | איוב | שיר השירים | רות | איכה | קוהלת | אסתר | דניאל | עזרא - נחמיה | דברי הימים (א' וב') |
