Lance Armstrong
| Persoonlijke informatie | ||
|---|---|---|
 |
||
| Volledige naam | Lance Armstrong | |
| Bijnaam | King Lance, The Boss | |
| Geboortedatum | 18-09-1971 | |
| Geboorteplaats | Plano, Verenigde Staten | |
| Belangrijkste overwinningen | Ronde van Frankrijk, Clasica San Sebastian, WK | |
| Ploeg | ||
| Profjaren | 1992-2005 | |
| Ploegen | Motorola, Cofidis, US Postal Service, Discovery Channel | |
| Specialisatie | klimmer, tijdrijder | |
Lance Armstrong (Plano (Texas), 18 september 1971, eigenlijk Lance Gunderson) is een Amerikaanse ex-wielrenner uit Austin (Texas), vooral bekend als recordwinnaar van de Ronde van Frankrijk. Armstrong won de ronde zeven keer op rij, van 1999 tot 2005. Eerder was bij hem in 1996 teelbalkanker geconstateerd en werd hem 20-40 procent kans gegeven op overleving. Op de rangschikking van beste renners aller tijden van Daniel Marszalek is Lance Armstrong 19de (2004).
Inhoud |
[bewerk] Carrièrebegin
Armstrong begon zijn sportcarrière op zijn zestiende op de triatlon, maar maakte al snel de overstap naar het wielrennen. Na een succesvolle periode als amateur (onder meer Amerikaans amateurkampioen 1991 en deelname aan het WK jeugd en de Olympische Spelen), werd hij eind 1992, na de Olympische Spelen van Barcelona, professional. Al het volgende jaar boekte hij successen, met als hoogtepunt de winst in het wereldkampioenschap te Oslo.
Ook in de volgende jaren, waarin Armstrong 8 maanden per jaar in Europa doorbracht, hielden de successen aan. Een dieptepunt kwam tijdens de Ronde van Frankrijk van 1995: Armstrongs teamgenoot Fabio Casartelli kwam te overlijden na een val. De volgende dag was het peloton in mineur, en werd er niet gekoerst. Armstrong en zijn teamgenoten mochten het peloton als een begrafenisstoet over de finish leiden. Twee dagen nadien viel Armstrong vroeg aan, volgens sommigen zelfs te vroeg, maar won uiteindelijk de etappe, en droeg zijn overwinning op aan Casartelli. Dit maakte hij duidelijk door zijn inmiddels bekende gebaar waarbij hij met beide armen in de lucht naar de hemel wijst.
In 2001 reed het peloton over dezelfde berg waar Fabio Casartelli was gevallen en overleden. Armstrong won deze etappe en wees nogmaals met beiden armen naar de hemel.
[bewerk] Kanker
In oktober 1996 werd Armstrong ernstig ziek en er werd teelbalkanker geconstateerd met uitzaaiingen naar longen en hersenen. De kans op overleven werd minder dan 50% geschat. Uiteindelijk blijkt Lance Armstrong maar 3% overlevingskans te hebben gehad. Na twee zware operaties en een toen nog experimentele vorm van chemotherapie kwam Armstrong er echter weer bovenop en een paar maanden later zat hij alweer op de fiets. Sindsdien is hij actief in de strijd tegen kanker.
De Lance Armstrong Foundation, door hem opgericht, ondersteunt kankerslachtoffers en kankeronderzoek. In 2004 werden de gele anti-kanker "Livestrong" bandjes, in samenwerking met Nike ontwikkeld, een rage in de hele wereld. Veel beroemde sporters dragen de bandjes nog steeds.
Het duurde tot mei 1998 voor Armstrong weer terugkeerde in het professionele circuit. Op de achtste van diezelfde maand trouwde hij met zijn vriendin Kristin Richard. De terugkeer verliep aanvankelijk moeizaam, maar aan het eind van het jaar had Armstrong alweer diverse successen geboekt, waaronder een vierde plaats in het eindklassement van de Ronde van Spanje en op het wereldkampioenschap.
[bewerk] Ronde van Frankrijk
De vierde plaats in de Ronde van Spanje was voor Johan Bruyneel, ploegleider van het US Postal-team van Armstrong, aanleiding zijn zinnen te zetten op de Ronde van Frankrijk.
Hoewel niet bij de grote favorieten vooraf, won Armstrong de proloog, herwon hij de gele trui in de eerste tijdrit, en verpletterde hij de concurrentie in de eerste bergetappe naar Sestrières. Daarna was de Tour eigenlijk al beslist en Armstrong won met meer dan 7 minuten voorsprong op Alex Zülle.
De winnaars van 1997 en 1998, Jan Ullrich en Marco Pantani, waren er in 1999 niet bij geweest. In 2000 was wel het hele veld van favorieten aanwezig, maar Armstrong toonde zich opnieuw zowel in de tijdritten als in de bergen de beste en won met 6 minuten voorsprong op Ullrich.
In 2001 herhaalde hij die prestatie. Tijdens de etappe naar Alpe d'Huez besloot hij tot een nieuwe tactiek. Omdat hij nog met Roberto Heras nog maar één ploegmaat bij zich had, liet hij Ullrich het tempo bepalen en speelde hij toneel achter aan de groep favorieten. Zijn grimassen bleken schijn, want op de berg zelf viel hij vanaf de kop aan terwijl hij Ullrich midden in het gezicht keek. Opnieuw won hij de Ronde.
In 2002, zonder Ullrich, won Armstrong met zo mogelijk nog grotere overmacht, schijnbaar zonder moeite. Joseba Beloki was ditmaal zijn grootste uitdager, naast Armstrong's knecht Heras, de enige die hem enigszins bij kon houden. Armstrong nam in de bergen en de tijdritten voldoende afstand van de Spanjaard.
In de Tour van 2003 was de concurrentie van met name de teruggekeerde Ullrich sterker. Ook Alexandre Vinokourov en Beloki waren goed in vorm. Armstrong had zich minder goed kunnen voorbereiden wegens de scheiding van zijn vrouw, Kristin.
In de eerste ritten was Armstrong niet slecht, maar het noodlot sloeg toe. In de rit naar Alpe d'Huez reed hij in de aanloop naar die beklimming met een aanlopende achterrem de Galibier op. Zijn kruit was verschoten en Iban Mayo claimde de ritzege.
In de rit erna probeerde Armstrong een aanval van Vinokourov te pareren toen Beloki, die meehielp, in de afdaling door smeltend asfalt met zijn fiets onderuit gleed en Armstrong gedwongen werd een knollenveld in te rijden. Hij reed door het veld de berg af en sloot op de weg eronder weer aan bij de groep achtervolgers. Beloki brak zijn dijbeen en moest opgeven.
In de tijdrit die volgde leed Armstrong aan ernstige uitdroging en verloor hij meer dan anderhalve minuut op Ullrich op wie hij eerder twee minuten had gepakt. De dagen erna moest hij bijkomen maar toonde hij groot karakter en wist hij zijn verlies tot enkele seconden te beperken.
Met nog één tijdrit voor de boeg en een voorsprong van niet meer dan een tiental seconden op Jan Ullrich wist Armstrong dat hij in de laatste bergrit zijn winst moest pakken. In de klim naar Luz Ardiden sprong hij weg met Mayo maar viel hij doordat hij met zijn stuur in een petje van een toeschouwer bleef haken. Ullrich maakte er geen gebruik van en Armstrong kwam fenomenaal terug, waarna hij opnieuw demarreerde. Hij pakte 40 seconden op de streep en zou uiteindelijk de Tour met een minuut voorsprong winnen.
Zijn vijfde Tourzege schaarde hem in het gezelschap van Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Induráin.
In de Tour van 2004 behaalde Armstrong als eerste wielrenner voor de zesde maal de tourzege. In de eerste twee bergetappes in de Pyreneeën reed hij al onmiddellijk concurrenten als Ullrich, Iban Mayo en Tyler Hamilton op grote afstand. Alleen Ivan Basso kon hem in deze etappes bijhouden. In de klimtijdrit reed hij iedereen op minuten. Hij pakte, inclusief de ploegentijdrit, 6 etappezeges en was in zijn beste vorm.
In de Ronde van Frankrijk van 2005 verbeterde hij zijn eigen record met een klinkende, zevende overwinning. De Ronde werd gekenmerkt door de suprematie van Armstrong die geen moment in problemen kwam en geen enkele keer genoodzaakt was al zijn tegenstanders eraf te rijden. Al in de eerste tijdrit haalde hij Jan Ullrich in, die nog nooit was ingehaald in een tijdrit. In de Pyreneeën liet hij zijn tegenstanders geloven dat hij een zwakke dag had maar overbrugde hij met één inspanning een gat van 15, 20 seconden.
[bewerk] Trapfrequentie
Armstrong fietst niet alleen hard, maar ook met een bijzonder hoge trapfrequentie. Hij rijdt met ongeveer 110 pedaalomwentelingen per minuut, terwijl de meeste andere wielrenners kiezen voor ca. 90-95 omwentelingen. In een tijdrit kan dit oplopen tot 125 omwentelingen per minuut. In navolging van Armstrong proberen veel wielrenners hun trapfrequentie te verhogen.
[bewerk] Doping
Lance Armstrong is in zijn carrière verscheidene malen door doping achtervolgd geweest. Onder meer zijn goede relatie met de beruchte Italiaanse sportdokter Ferrari leidde tot speculaties. Vooral in de Franse pers verschenen vaak geruchten over Armstrongs vermeende dopinggebruik.
De Franse sportkrant L'Equipe bracht in augustus 2005 een verhaal over mogelijk epo-gebruik bij Armstrong aan de oppervlakte. Stalen uit de Tour van 1999, toen er nog geen manier bestond om EPO op te sporen, zouden gebruikt zijn in een onderzoek om de huidige opsporingsmethode voor epo te verbeteren, in opdracht van het Wereldantidopingagentschap (WADA). Hierbij werd in 12 stalen epo gevonden, en 6 daarvan kon L'Equipe via het codenummer linken aan Armstrong, . Een rapport van de advocaat Vrijman in opdracht van de Internationale Wielerunie (UCI), die qua dopingcontrole wrijvingen heeft met het WADA, besloot, dat aan dat onderzoek, dat nooit als dopingcontrole bedoeld was, de reglementen voor dopingcontrole niet gevolgd werden en dat er dus geen reglementaire gevolgen aan gegeven kunnen worden. Wel werd Dick Pound, hoofd van het WADA, ervan beschuldigd dat hij voor het perslek had gezorgd en dat hij het Franse dopinglab onder druk had gezet om voorbarige en onjuiste resultaten te publiceren.
[bewerk] Einde van zijn carrière
Op 18 april 2005 maakte hij bekend dat de Ronde van Frankrijk 2005 zijn laatste koers zou zijn. Hij stopte daarna met wielrennen om meer tijd met zijn kinderen door te brengen.
Amerikaanse televisiestations vroegen hem al of hij na zijn wielercarrière als presentator van talkshowprogramma's door het leven wil gaan, maar dat aanbod heeft Armstrong geweigerd.
Op 5 november 2006 liep hij onder veel media-aandacht de New York City Marathon om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. Hij finishte als nummer 869 in een tijd van 2:59:36 u.
[bewerk] Belangrijke overwinningen en ereplaatsen
- Tour de Ribera, 1992
- Etappe in de Ronde van Zweden, 1993
- Trofeo Laigueglia, 1993
- Clásica San Sebastián ,1995
- Wereldkampioenschap (wegwedstrijd), 1993
- Etappes in de Ronde van Frankrijk, 1993 (1x), 1995 (1x), 1999 (4x), 2000 (1x), 2001 (4x), 2002 (4x), 2003 (2x incl. ploegentijdrit), 2004 (6x), 2005 (1x)
- Eindklassement Ronde van Frankrijk, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005
- Waalse Pijl, 1996
- Etappe in Parijs-Nice, 1996
- Tour DuPont, 1995, 1996
- Ronde van Luxemburg, 1996
- Ronde van Rijnland-Palts, 1998
- Etappe in de Ronde van Luxemburg, 1998
- Etappe in de Route du Sud, 1999
- Etappes in de Dauphiné Liberé, 2000, 2002, 2003,
- GP Eddy Merckx, 2000
- Grote Landenprijs, 2000
- Etappes in de Ronde van Zwitserland, 2001 (2x)
- Ronde van Zwitserland, 2001
- Midi Libre, 2002
- Dauphiné Liberé, 2002, 2003
[bewerk] 1998
- Eindklassement Ronde van Luxemburg + 1 etappe
- Ronde van Rijnland-Palts
- Ronde van Spalbeek
[bewerk] 1999
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 4 etappes
- 1 Etappezege Dauphine Libere
- 2e plaats Amstel Gold Race
- Profronde Heerlen
[bewerk] 2000
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 1 etappe
- Grote Prijs Eddy Merckx (met Ekimov)
[bewerk] 2001
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 4 etappes
- Eindklassement Ronde van Zwitserland + 2 etappes
- 2e plaats Amstel Gold Race
[bewerk] 2002
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 4 etappes
- Eindklassement Dauphine Libere + 1 etappe
- Eindklassement Midi Libre
[bewerk] 2003
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 2 etappes (incl. ploegentijdrit)
- Eindklassement Dauphine Libere + 1 etappe
[bewerk] 2004
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 6 etappes (incl. ploegentijdrit)
- Eindklassement Ronde van Georgia + 2 etappes
- Etappezege Ronde van Algarve
- Etappezege Midi Libre
[bewerk] 2005
- Eindklassement Ronde van Frankrijk + 2 etappes (incl. ploegentijdrit)
[bewerk] Familiaal leven
In het begin van zijn carrière heeft hij een relatie met destijds Nederlandse wielrenster en nu presentatrice Daniëlle Overgaag. Tijdens zijn ziekteperiode had hij een relatie met studente Lisa. Daarna kreeg hij een relatie met Kristin (Kik) Richard met wie hij trouwde op 8 mei 1998. Samen hebben ze drie kinderen: Luke David, Isabelle Rose en Grace Elizabeth. Hij scheidde van haar in 2003. Hij had tussen 2004 en februari 2006 een relatie met de Amerikaanse zangeres Sheryl Crow.
[bewerk] Boeken
Lance Armstrong heeft in zijn leven enkele boeken geschreven over zijn fietscarrière en kankergenezing.
- It's Not About the Bike: My Journey back to Life (2000; in het Nederlands verschenen als Door de pijngrens)
- Every Second Counts (2003; in het Nederlands verschenen als Elke seconde telt)
Ook schreef hij met Chris Carmichael (zijn vertrouwenspersoon, goede vriend en de man die hem op allerlei manieren coachte) het boek "Lance Armstrongs' Trainingsprogramma".
[bewerk] Ploegen Lance Armstrong
- 1992-1996 Motorola
- 1997 Cofidis le Crédit par Téléphone
- 1998-2002 US Postal Service
- 2003-2004 US Postal Service presented by Berry Floor
- 2005 Discovery Channel - Berry Floor
[bewerk] Externe link
| Voorganger: Gianni Bugno |
Wereldkampioen wielrennen 1993  |
Opvolger: Luc Leblanc |
| Zie ook: |
|---|
 Portaal Sport · Categorie:Sport · Sport van A tot Z · In het nieuws - Sport · Sport · Wielrennen |
