Neoconservatisme
Het neoconservatisme is een hernieuwde opleving van het conservatisme, dat tegelijkertijd met het neoliberalisme sinds de jaren tachtig een steeds grotere invloed kreeg in de westerse politiek.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De grondlegger van het neoconservatisme is Leo Strauss, een politiek filosoof uit de Verenigde Staten die in het liberalisme het morele verval van de westerse samenleving zag. De theorie heeft direct invloed uitgeoefend op latere invloedrijke personen in de politiek van de Verenigde Staten, zoals Donald Rumsfeld en Paul Wolfowitz. Een ander voorbeeld van het neoconservatisme in de Verenigde Staten zijn de leden van het Project for the New American Century; een groep wiens doel het is om de waarden van het (neoconservatieve) gedachtegoed van de Verenigde Staten te verspreiden over de gehele wereld. Neoconservatieven worden ook wel neocon's genoemd.
[bewerk] Oorsprong
Het neoconservatisme wordt vaak als rechts geafficheerd, maar in realiteit stamt het neoconservatisme voornamelijk voort uit linkse hoek, namelijk uit Trotskistische hoek, die begin jaren '50 en '60 een anti-communistische positie binnen de Democratische Partij trachtten te behouden, maar toen dat onmogelijk werd, begonnen vele Trotskisten over te stappen naar de agressievere vormen van de verschillende opkomende denktanks en naar de Republikeinse Partij. Mede met neoconservatieve steun werd Reagan tot president verkozen, die een agressief buitenlands en een fel anti- communistisch Sovjetpolitiek voerde.
[bewerk] Verhouding met paleoconservatisme
Vandaag de dag wordt de belangrijkste strijd gevoerd intern, bij het conservatieve kamp in Amerika, meer bepaald tussen het paleoconservatisme en de neoconservatieven; Veel paleoconservatieven bezien de neoconservatieven als 'linkse' buitenstaanders, die het oude, isolationistische conservatieve gedachtegoed zijn binnengedrongen. President George W. Bush bevindt zich iets dichter bij de neoconservatieven, maar kan op binnenlandse en ethische kwesties zeer dicht bij de paleoconservatieven staan.
[bewerk] Ethische kwesties
Een van de grootste verschillen met de paleocons, zoals de paleoconservatieven genoemd worden, is op het ethische vlak, terwijl de peleoconservatieven zeer anti-abortus en anti-euthanasie zijn; zijn de neoconservatieven over het algemeen permissiever en minder traditioneel.
[bewerk] Immigratie
Ook een belangrijke verdeelfactor tussen de paleo- en neoconservatieven ligt bij de immigratieproblematiek, terwijl paleoconservatieven voor de beperking van de immigratie zijn, zijn neoconservatieven ook hier minder traditioneel, en zijn ze juist voor vrije immigratie, vooral vanuit economisch perspectief.
[bewerk] Beweging
Naast de denktank Project for the New American Century wordt het neoconservatieve gedachtegoed verspreid door de bladen Commentary en The Weekly Standard en in mindere maten door National Review. Ook de denktanks Heritage Foundation en American Enterprise Institute zijn werkgevers voor neoconservatieven.