Dyskusja:Absynt

Z Wikipedii

Nie jestem specjalistą w kwestii absyntu, ale wystarczy przeczytać hasło "absinthe" w anglojęzycznej wikipedii, żeby zauważyć mnóstwo przekłamań w polskim haśle. W szczególności dziś specjaliści zgadzają się, że absynt raczej nie miał właściwości halucynogennych odmiennych niż inne alkohole, a zawartość "tujonu" nie była nigdy wyższa niż dozwolona dziś w unii. Co więcej, "czeski sposób picia" i mity na temat narkotyzujących właściwości tujonu zostały celowo skomponowane i są podsycane przez producentów fałszywego (w stosunku do tradycyjnego) absyntu, żerujących na legendzie i ludzkiej naiwności.

Także nie znam się na absyncie, jednak to co jest napisane na temat czeskiego sposobu picia to prawda. Gdy zamówi sie absynt w knajpie na Słowacji albo w Czechach przynoszą ci też cukier, i jak ich poprosisz to Ci powiedzą jak to się pije.Piotrek91 15:23, 5 sie 2006 (CEST)

[edytuj] Polska strona traktująca o Absyncie.

Pierwsza polska strona o Absyncie: http://absynt.go.pl/

Zapraszam.

[edytuj] cała prawda

dokładnie nie łapię problemu, zarówno tekst polski jak i angielski zawiera wiele nieścisłości, dlatego wyjaśnię bazę tematu: Absynt to aperitif piołunowo - anyżowy, prawdziwy jest z Francji (ale też nie wszystkie marki) oraz Szwajcarii (la Bleue), ewentualnie jeszcze hiszpański absenta. Reszta trunków nie ma nic wspólnego z absyntem Ponowne zalegalizowanie zielonej wróżki spowodowało wiele dziwnych wydarzeń, po pierwsze na obecną chwilę prawdziwego absyntu nie ma, bo teraz ten trunek nazywany jest spiritueux aux extraits de plantes d'absinthe, podczas gdy w XIXw. nazwa właściwa to było extrait d'absinthe, zawartość alkoholu (od 46 - 74) ustalała jakość, dlatego większość dzisiejszych należałoby zakwalifikowac jako ordinaire lub demi fine podczas zaledwie parę marek można uznac za superieure. Unia, jak każdy ignorant wzięła z sufitu zarówno 10mg tujonu dla alkoholi pow. 25% i 35mg dla alkoholi gorzkich (bitters, amere), w XIX w. nikt nie kontrolował ile tujonu ma absynt i nikogo to zresztą nie obchodziło chyba takich cymbałów jak "dr" Magnan. Kwestią była destylacja, w wyniku której tylko niewielka ilość tujonu (do 9.08mg/l) trafiła do gotowego produktu. Jeśli ktoś jest zainteresowany zdjęciami prawdziwych absyntów, które osobiście wyprodukowałem w oparciu o historyczne receptury, dostać faq, ma jakieś pytania, chetnie ich udzielę: bog5@vp.pl Pozdrawiam, Absinthist

dlaczego ten artykuł jest kontrowersyjny ??? 24 pażdziernika 2006, 21