Aleksander Kiereński
Z Wikipedii
Aleksander Fiodorowicz Kiereński, ros. Александр Фёдорович Керенский (ur. 22 kwietnia/2 maja 1881, zm. 11 czerwca 1970) - rosyjski polityk, z wykształcenia prawnik.
Kiereński był umiarkowanym rewolucjonistą. W roku 1905 wstąpił do partii eserowców. W roku 1912 z ramienia trudowików wszedł w skład czwartej Dumy państwowej. Po rewolucji lutowej został członkiem Tymczasowego Komitetu Dumy Państwowej, a także wiceprzewodniczącym Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich.
W rządzie ks. Lwowa zajmował stanowiska ministra sprawiedliwości i ministra wojny. 18 lipca 1917 zastąpił go na stanowisku premiera Rządu Tymczasowego Rosji, a we wrześniu stanął też na czele armii rosyjskiej. Niepowodzenia prowadzonej przez niego polityki przysporzyły mu przeciwników po obu stronach sceny politycznej. Po przejęciu władzy przez bolszewików ukrywał się, a następnie zbiegł do Francji, od roku 1940 wyemigrował do USA.
Sergiej Witte • Iwan Goremkin • Piotr Stołypin • Wladimir Kokowczow • Iwan Goremkin • Borys Stürmer •
Aleksander Trepow • Mikołaj Golitsyn
Gieorgij Lwow • Aleksander Kiereński
Włodzimierz Lenin • Aleksiej Rykow • Wiaczesław Mołotow • Józef Stalin • Gieorgij Malenkow • Nikołaj Bułganin •
Nikita Chruszczow • Aleksiej Kosygin • Nikołaj Tichonow • Nikołaj Ryżkow • Walentin Pawłow • Iwan Siłajew
Oleg Lobow[1] • Borys Jelcyn • Jegor Gajdar[1] • Wiktor Czernomyrdin • Borys Jelcyn[1] • Sergiej Kirijenko • Wiktor Czernomyrdin[1] •
Jewgienij Primakow • Sergiej Stiepaszin • Władimir Putin • Michaił Kasjanow • Wiktor Christenko[1] • Michaił Fradkow
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.
