Austin Osman Spare

Z Wikipedii

Obraz Spare'a

Austin Osman Spare (ur. 30 grudnia 1886 - zm. 15 maja 1956) - teoretyk magii, artysta, malarz, okultysta. Twórca koncepcji magii chaosu oraz propagator sigilizacji. Był najmłodszym artystą, jakiego obrazy kiedykolwiek wystawione były na Royal Academy.

Spare był synem londyńskiego policjanta. Jako dziecko okazywał zainteresowanie sztuką i nawet przez pewien czas uczęszczał do takiej szkoły. W wieku 13 lat porzucił naukę i zaczął pracować. W ciągu następnych lat wzrastała jego fascynacja naukami okultystycznymi, wywierając ogromny wpływ na sztukę jaką tworzył. W maju roku 1904 jeden z jego rysunków pokazany został na wystawie w Akademii Królewskiej w Londynie, przyciągając znaczną publiczność.

W październiku roku 1907 Spare wystawił swoje rysunki w galerii Bruton w Londynie. Krytycy uważali,iż jego prace były inspirowane dziełami Aubreya Beardsleya, i były pełne groteskowych, ukazanych w erotyczny sposób figur ludzkich oraz symboli magicznych. Spare odrzucał te zarzuty, uważając, iż obaj czerpali po prostu z tych samych źródeł inspiracji. Elementy te przypadły do gustu awangardzie intelektualistów londyńskich i zwróciły uwagę Aleistera Crowleya. W ten sposób Spare został nowicjuszem w zakonie Argenteum Astrum w lipcu roku 1909. Wykonał cztery nieduże rysunki do publikacji Crowleya "The Equinox". Aleister opisał go później słowami "Czarny Brat", co oznaczało, iż nie pochwalał celów jakie stawiała sobie filozofia życiowa Spare'a.

W roku 1917, podczas I wojny światowej, Spare został zwerbowany do brytyjskiej armii i służył w oddziałach medycznych. Nie doczekał się jednak aktywnej służby, a w 1919 mianowano go oficjalnym artystą wojennym.

Choć uważano go za artystę o dużym talencie i dobrze rokującym na przyszłość, nie zależało mu na wejściu na scenę londyńskich artystów. Żył raczej skromnie, utrzymując się dzięki swym obrazom, zwłaszcza portretom, które sprzedawał za drobne sumy przyjaciołom i sąsiadom.

Jego publikacje artystyczne i magiczne zawierają Earth Inferno, The Book of Pleasure, The Focus of Life, Anathema of Zos manuskrypty 'Logomachy of Zos' i 'Zoetic Grimoire of Zos', które pozostały nieukończone po jego śmierci. 'Zoetic Grimoire' zostało opublikowane przez Fulgur Press w dziele "Zos Speaks" w roku 1998.