Sigil

Z Wikipedii

Sigil (l.mn. sigile) to symbol stworzony dla specyficznego celu magicznego. Termin ten pochodzi z łacińskiego słowa sigilum, co oznacza "pieczęć". Przykładem samej idei sigili są nordyckie runy. Różnią one się jednak od siebie tym, że sigile nie składają się na alfabet, lecz tworzone są tak, by uformować znak złożony z wielu symboli, który posiadać ma zamierzone niejasne znaczenie.

Austin Osman Spare, w swoim Kulcie Zos Kia, sugeruje używanie sigili samych w sobie, tzn. poza rytuałami. Jego technika, zwana dziś sigilizacją, stała się centralnym elementem magii chaosu i stąd przedostała się także do wielu innych odłamów zachodniej magii.

Teoria sigili opiera się m.in. o nauki Freuda. Jeśli pewne głęboko zakorzenione w podświadomości fakty mogą wywierać wpływ na nasze działania, to, jak uznał Spare, można wykorzystać ten fakt w odwrotny sposób. Wystarczy, iż wprowadzi się do podświadomości pewien symbol (sigil), uprzednio nadając mu pewne znaczenie. Następnie należy zapomnieć znaczenie owego sigilu, oraz: albo przypominać sobie co pewien czas jego wizerunek, albo go zniszczyć. W ten sposób wpływamy na naszą podświadomość.

Sigil może posiadać abstrakcyjną, obrazkową, lub semi-abstrakcyjną formę. Może występować zarówno fizycznie, wirtualnie jak i jedynie w myśli. Wizualne symbole są najpopularniejszą formą sigili, ale stosowane bywają także dźwięki i kształty. Istnieje wiele rodzajów sigili: alfabetyczne, runiczne, obrazkowe, fonetyczne, akustyczne, przestrzenne, oraz wiele innych, które opracowywują sami zainteresowani sigilizacją.

Niektórzy uważają, iż sigile są świadomie używane jako magiczne narzędzia przez korporacje, takie jak Coca-Cola czy McDonald's, w formie szeroko znanych na świecie logotypów. Teoria ta jest zwłaszcza popularna wśród wyznawców teorii spiskowych.

[edytuj] Hypersigile

Hypersigil to pewne dzieło, jak np. powieść, utwór muzyczny, taniec itd., które utworzone zostaje z taką samą intencją z jaką tworzy się sigil. Ludzie tworzący hypersigil chcą by poznało go jak najwięcej osób, a także by odnosiły się do niego inne dzieła sztuki, co ma wzmocnić jego siłę. Termin ten został najprawdopodobniej stworzony przez Granta Morrisona. Używał go by opisać cel napisania serii komiksowej "Niewidzialni".