Łyszczec wiechowaty
Z Wikipedii
| Łyszczec wiechowaty | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | goździkowce |
| Rodzina | goździkowate |
| Rodzaj | łyszczec |
| Nazwa systematyczna | |
| 'Gypsophila paniculata L. | |
| Synonimy | |
| Gypsophila paniculata Fisch. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Łyszczec wiechowaty, gipsówka wiechowata (Gypsophila paniculata L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny goździkowatych. Występuje w południowo-wschodniej Europie, na Kaukazie i Syberii. W Ameryce Północnej jest gatunkiem zawleczonym. W Polsce występuje na naturalnych siedliskach tylko we wschodniej części kraju, w części zachodniej spotkać można natomiast uciekinierów z upraw. Jest bowiem często uprawiany jako roślina ozdobna.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziająca się, naga, delikatna. Wysokość rośliny 40-80 cm (odmiany uprawne do 120 cm). Brak pędów płonych, gałązki z kwiatostanami są bezlistne.
- Liście
- Ulistnienie naprzeciwległe, liście równowąskie i zaostrzone, zrośnięte nasadami. Mają szerokość do 7,5 mm i 3-5 nerwów.
- Kwiaty
- Białe, lub różowawe, drobne, zebrane w szeroką wiechę o bardzo cienkich gałązkach. Kwiaty promieniste, 5-krotne. Działki kielicha zrośnięte, płatki korony równowąskoklinowate, 1 słupek, 10 pręcików. Kwitnie od czerwca do września.
- Owoc
- Torebka.
- Korzeń
- Gruby i długi.
- Biotop, wymagania
- Wydmy, świetliste lasy, zbocza. Preferuje miejsca piaszczyste. Chamefit.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową. Podlega ochronie ścisłej.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna : uprawiany jako roślina ozdobna, głównie na kwiat cięty, wykorzystywany do wytwarzania wieńców, bukietów, itp. Czasami sadzony także w ogródkach skalnych i na rabatach.
- Sposób uprawy : rozmnaża się go najczęściej z nasion wysiewanych w marcu-kwietniu do inspektu. Sadzonki należy pikować. Na stałe miejsce wysadza się je we wrześniu. Lubi gleby lekkie, piaszczyste, dobrze nawapnione. Dobrze rośnie na miejscach suchych i słonecznych.
[edytuj] Bibliografia
- Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
