Ulistnienie

Z Wikipedii

Ulistnienie, filotaksja - sposób, w jaki liście rozmieszczone są na łodydze roślin, z uwzględnieniem ich pozycji względem siebie. W przypadku, gdy z węzła wyrasta jeden liść mówi się o skrętoległym ustawieniu liści, wówczas linia łącząca ich nasady obiega łodygę spiralnie. Odmianą tego ulistnienia jest ulistnienie naprzemianległe. Jeżeli z węzła wyrasta kilka liści ulistnienie określa się jako okółkowe, które w przypadku 2 liści w węźle nazywa się naprzeciwległym lub nakrzyżległym. Przy naprzeciwległym ułożeniu liści wszystkie pary liści na łodydze znajdują się w jednej płaszczyźnie. Przy ułożeniu nakrzyżległym - oś pary liści ustawiona jest pod kątem 90 stopni w stosunku do pary leżącej poniżej.

Typ ulistnienia ustala się na etapie powstawania zawiązków liściowych w wierzchołku wzrostu pędu.

Ulistnienie naprzeciwległe jest charakterystyczne dla gatunków z horyzontalnie ustawionymi łodygami lub gałęziami, takich jak np. jodła pospolita czy cis. Dla łodyg ustawionych pionowo charakterystyczne są liście nakrzyżległe (np. jesion, bez czarny), ponieważ zapewniają wówczas najkorzystniejszy dostęp do światła. Liście okółkowe mogą tworzyć tzw. mozaikę liściową, czyli być tak przestawione w stosunku do siebie, aby umożliwić wszystkim liściom jak najlepsze wykorzystanie energii słonecznej. Ten rodzaj ulistnienia bardzo rzadko występuje u roślin drzewiastych.