13 Pułk Artylerii Pancernej

Z Wikipedii

Działo pancerne SU-85

Działo pancerne ISU-152^[1]

13 Warszawski Pułk Artylerii Pancernej^[2] – oddział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego

Sformowany we wsi Agatówka pod Berdyczowem na podstawie rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 010 z 18 kwietnia 1944.

Zalążkiem pułku był dywizjon artylerii samobieżnej 1 BPanc. 28 marca 1944 dywizjon przesunięto do Smoleńska, skąd transportem kolejowym został przewieziony w rejon Berdyczowa i rozmieszczony we wsi Agatówka. 15 kwietnia otrzymał kolejne 9 dział samobieżnych SU-85 z sowieckimi załogami, a w trzy dni później został przeformowany w pułk.

[edytuj] Dowódcy

ppłk Michał Curoczkin
p.o. mjr Stanisław Mokrzyński (4 lipca – 4 sierpnia 1944)
ppłk Michał Curoczkin

[edytuj] Działania bojowe

Pułk wchodził w skład 1 Armii Wojska Polskiego.

15 sierpnia 1944 przeprawił się przez Wisłę i przeszedł do obrony w rejonie Wólki Tarnowskiej jako odwód przeciwpancerny armii. Po opanowaniu sytuacji na przyczółku magnuszewskim pułk przemaszerował do Starej Miłosny w rejon koncentracji jednostek pancernych 1 Armii WP

14 września jego 1 i 2 bateria, wspólnie z 1 i 2 kompanią czołgów 1 BPanc, wspierały natarcie 2 1 3 pułku piechoty na Pragę.

W ramach przygotowań do ofensywy styczniowej pułk podporządkowano sowieckiej 47 Armii, w której składzie uczestniczył w przygotowaniu artyleryjskim ze stanowisk ogniowych w rejonie Łajski. 16 stycznia 1945 powrócił w skład 1 Armii WP.

[edytuj] Skład etatowy^[3]

Samochód pancerny dowództwa BA-64

Dowództwo i sztab

4 x baterie artylerii pancernej
kompania fizylierów
plutony: dowodzenia, saperów, zaopatrzenia bojowego, remontu, transportowy, sanitarny
drużyna gospodarcza

[edytuj] Stan etatowy

żołnierzy – 318 (oficerów – 62, podoficerów – 101, szeregowych – 155)

sprzęt:

działa samobieżne SU-85 – 21
samochód pancerny BA-64 – 1
samochody – 43
motocykle – 2

[edytuj] Tradycje

Zgodnie z rozkazem nr 07/MON z 04 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek , Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, tradycje 13 Warszawskiego Pułku Artylerii Pancernej przejął 13 Warszawski Pułk Czołgów z Opola.

Przypisy

↑ Ten typ dział (9 sztuk) pułk otrzymał jako uzupełnienie przed operacja berlińską.
↑ W literaturze występują również nazwy Pułk Artylerii Samobieżnej oraz Pułk Artylerii Samochodowej
↑ Etat 010/462

[edytuj] Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 8388089676.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.
Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.