Airco DH.2
Z Wikipedii
| Airco DH.2 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Wielka Brytania |
| Producent | Airco |
| Typ | myśliwiec |
| Konstrukcja | dwupłatowiec konstrukcji drewnianej ze śmigłem pchającym |
| Załoga | 1 pilot |
| Historia | |
| Data oblotu | 1915 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 × Gnome, gwiazdowy, rotacyjny |
| Moc | 100 KM (75 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 8,61 m |
| Długość | 7,68 m |
| Wysokość | 2,91 |
| Powierzchnia nośna | 23.13 m² |
| Masa | |
| Własna | 428 kg |
| Startowa | 654 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maksymalna | 150 km/h |
| Pułap | 4265 m |
| Zasięg | 400 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 × karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm z 47-nabojowym magazynkiem bębnowym | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Airco DH.2 to jednomiejscowy, dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej o oryginalnej konstrukcji – śmigło było umieszczone za kabiną pilota i "pchało", a nie "ciągnęło" samolot. Jego powstanie było spowodowane zapotrzebowaniem na lekki, zwrotny samolot o dobrej szybkości wznoszenia.
DH.2 został zaprojektowany dla Airco przez Geoffreya de Havillanda wiosną 1915 roku i był jego drugą konstrukcją ze śmigłem pchającym, bazującą na pierwszym rozwiązaniu DH.1 (oba samoloty były do siebie bardzo podobne). Maszyna ta została skonstruowana, aby przeciwdziałać zmorom Fokkera, czyli doskonałymi, górującymi parametrami nad wszystkimi samolotami aliantów, myśliwcami konstrukcji firmy Fokker. Z powodu braku synchronizatora k.m. samolot był też niejako "rozwiązaniem zastępczym".
Samolot wszedł do służby 1 czerwca 1915 roku na wyposażenie sześciu dywizjonów. Postępy w technice lotniczej w czasie wojny, przede wszystkim posiadanie synchronizatora karabinu maszynowego przez Aliantów i wprowadzenie przez Niemcy samolotów Albatros uczyniły samolot przestarzałym. Mimo tego pozostał on w służbie do czerwca 1918 roku przejmując zadania obserwacyjne i jako eskorta samolotów bombowych.
Uzbrojenie strzeleckie DH.2 stanowił karabin maszynowy Lewisa zamontowany jako ruchomy. W tym czasie szczególnie wyższe dowództwo, w odróżnieniu od pilotów, nie doceniało jeszcze zalet celowania całym samolotem. Dochodziło do tego, że w samolotach montowano chałupniczym sposobem specjalne klamry blokujące k.m, które były łatwo usuwalne na wypadek inspekcji.
Większość DH.2 posiadało rotacyjny silnik gwiazdowy Gnome Monosoupape o mocy 100 KM (75 kW), o których mówiono, że cierpią na "cylindritis" - w locie urywały im się cylindry. Późniejsze modele zostały wyposażone w silnik Le Rhône o mocy 110 KM (82 kW).
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
|
Airco DH.2 • Airco DH.5 • Bristol F.2 Fighter • Bristol M1C • Martinsyde F.4 • RAF FE.2 • RAF FE.8 • RAF SE.5 • Sopwith Camel • Sopwith Dolphin • Sopwith Pup • Sopwith Snipe • Sopwith Triplane • Vickers FB.5 • Vickers FB.9 • Vickers FB.12 |
|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
|
Airco DH.4 • Airco DH.9 • Armstrong-Whitworth FK.8 • Blackburn Kangaroo • HP O/400 • HP V/1500 • RAF BE.12 • RAF FE.2 • RAF RE.7 • RAF RE.8 • Short Bomber • Sopwith Cuckoo • Vickers Vimy |
|
| Wodnosamoloty i łodzie latające | |
|
Fairey Campania • Felixtowe F.2A • Short 184 • Sopwith Baby |
|
| Samoloty wielozadaniowe | Samoloty rozpoznawcze |
|
Avro 504 • Martinsyde G.100 • Sopwith 1½ Strutter • Sopwith Tabloid |
Bristol Scout • RAF BE.2 |
| Konstrukcje prototypowe | |
|
Armstrong-Whitworth FK.10 • Kennedy Giant • Sopwith Bulldog |
|
