Sopwith Dolphin

Z Wikipedii

Sopwith 5F.1 Dolphin
Dane podstawowe
Państwo	Wlk. Brytania
Producent	Sopwith Aviation Company
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	mieszana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	23 maja 1917
Wycofanie ze służby	1919 (Polska-1921)
Dane techniczne
Napęd	silnik tłokowy, 8-cylindrowy, rzędowy w układzie V, Hispano-Suiza 8F
Moc	200 KM
Wymiary
Rozpiętość	9,90 m
Długość	6,78 m
Wysokość	2,60 m
Powierzchnia nośna	24,5 m²
Masa
Własna	665 kg
Użyteczna	243 kg
Startowa	908 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	190 km/h na wysokości 3000 m
Pułap	5800 m
Zasięg	350 km
Długotrwałość lotu	2 godz.
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km Vickers kal. 7,7 mm + (w niektórych egzemplarzach) 1-2 km Lewis kal. 7,7 mm
Użytkownicy
Wlk. Brytania, Polska

Sopwith 5F.1 Dolphin - brytyjski jednomiejscowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej.

[edytuj] Historia

Projekt nowego myśliwca firmy Sopwith Aviation Company, zakładał użycie silnika rzędowego i poprawę osiągów maszyny. Miał być to krok na przód w porównaniu z budowanymi do tej pory samolotami z silnikami rotacyjnymi. Zakładano także uzyskanie, przez pilota, możliwie najlepszej widoczności w górnej półswerze, a zwłaszcza z kierunku do przodu. W tym celu górny płat został umieszczony bardzo nisko, niemal na grzbiecie kadłuba. Zamiast baldachimu zastosowano ramę z rur stalowych, otaczających kabinę pilota. Duże zbliżenie płatów, spowodowała konieczność znacznego przesunięcia dolnego płata do przodu.

Nowy samolot oblatano w maju 1917 roku. Produkcję uruchomiono w lipcu. Wyprodukowano w sumie 1352 egz.

[edytuj] Służba

Samoloty Dolphin zaczęły trafiać do jednostek jesienią 1917 roku. Używano ich w obronie Wielkiej Brytanii oraz na Froncie Zachodnim. W służbie RAF, pozostawały do połowy 1919 roku.

W jednostkach odnoszono się do nich z rezerwą. Krytykowano długi czas uruchamiania silnika. Wadą była konstrukcja kabiny pilota. Trudno było mu się z niej wydostać w sytuacji awaryjnej. W razie kapotażu, pilot był narażony na uderzenie głową o ziemię

10 samolotów tego typu trafiło w 1920 roku do Polski, jako dar rządu Wielkiej Brytanii. W 6 samolotów Dolphin wyposażono 19 EM, która broniła Warszawy w czasie bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku. Pozostałe cztery stanowiły rezerwę. Dwa Sopwith 5F1 przekazano I Zaporoskiej Eskadrze Ukraińskiej, a jeden był samolotem dyspozycyjnym (CWL 21.10) Szefa Lotnictwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. Dolphiny wycofano ze służby w 1921 roku.

Zobacz też: Historia Sił Powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej.