Andrzej Śliwiński (wojewoda)

Z Wikipedii

Andrzej Śliwiński (ur. 8 lutego 1926 w Gosławicach, obecnie dzielnica Konina, zm. 4 marca 2007 w Poznaniu) - pierwszy wojewoda pilski, Honorowy Obywatel Miasta Piły, wybrany w plebiscycie "Tygodnika Nowego" Pilaninem XX wieku.

Ukończył wydział prawno-ekonomiczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po studiach pracował m.in. w PSS "Społem", Poznańskich Zakładach Zielarskich i Wojewódzkiej Radzie Łowieckiej. Następnie zajmował następujące stanowiska w administracji państwowej:

• 1960-1966 - przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Szamotułach
• 1966-1970 - przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego w Poznaniu
• 1970-1973 - 1. zastępca przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu
• 1973-1975 - 1. wicewojewoda poznański

1 czerwca 1975 został mianowany wojewodą nowo utworzonego województwa pilskiego. Okres jego rządów określany jest mianem pilskiego przyspieszenia. Piła w tym czasie przeobraziła się w nowoczesne miasto. Dzięki jego staraniom do miasta zaczęły napływać wielkie sumy pieniędzy z funduszy centralnych, przeznaczone na inwestycje. Wybudowano wtedy główne arterie komunikacyjne (al. Poznańska z wiaduktem, al. Powstańców Wielkopolskich, al. Wojska Polskiego, obwodnica). Powstało wiele nowych osiedli mieszkaniowych, a ludność Piły w latach 1975-1980 wzrosła o 50%.

Z jego inicjatywy powstały: hotel "Rodło", restauracja "Młyn", centrum strzeleckie "Tarcza", stadion miejski, kryta pływalnia "Wodnik", Zalew Koszycki, przychodnia specjalistyczna, a także 10 przedszkoli. Za jego rządów rozpoczęto budowę szpitala wojewódzkiego i wytyczono lokalizację pod budowę nowego kościoła NMP Wspomożenia Wiernych. Jego pomysłem było jednak także zburzenie ruin najcenniejszego zabytku Piły - gotyckiego kościoła św. Janów.

Był również zapalonym myśliwym i prezesem Wojewódzkiego Związku Łowieckiego w Pile. Dzięki budowie sieci zajazdów za jego rządów województwo stało się regionem turystyczno-myśliwskim.

28 listopada 1980 w związku z oskarżeniem o kłusownictwo został odsunięty od władzy i mimo późniejszego uniewinnienia nie powrócił na stanowisko wojewody. 13 grudnia 1981 został internowany^[1] i spędził kilka miesięcy w poznańskim więzieniu.

3 marca 2000 decyzją prezydenta Piły Zbigniewa Kosmatki został uhonorowany wpisem do Księgi Pamiątkowej Miasta Piły w uznaniu zasług w rozwoju administracyjnym, urbanistycznym i ekonomicznym oraz wszechstronnej działalności organizatorskiej, która uczyniła Piłę miastem nowoczesnym i przyjaznym ludziom^[2]. Otrzymał wtedy także Medal Stanisława Staszica. Na przełomie 2000 i 2001 w plebiscycie "Tygodnika Nowego" został wybrany Pilaninem XX wieku. 28 lutego 2001 Rada Miejska Piły uchwałą nr XXXVII/341/01 nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta.

Zmarł po długiej chorobie. Pochowano go na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.

[edytuj] Andrzej Śliwiński w kulturze popularnej

Odwołanie do jego postaci znalazło się w piosence Piła Tango zespołu Strachy Na Lachy, pochodzącej z albumu pod tym samym tytułem:

W czasach gdy nad Piłą jeszcze latały samoloty

Wojewoda Śliwiński kazał pomalować płoty

Potem wszystkie płoty w Pile miały kolor zieleni

Rogaczem na wieżowcu Piła witała jeleni^[3]

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

Biografia Andrzeja Śliwińskiego na stronie Urzędu Miasta Piły