Andrzej Wielowieyski

Andrzej Wielowieyski

Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1927 Warszawa
senator V kadencji
Okres urzędowania	od 19 października 2001 do 18 października 2005
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna

Andrzej Wielowieyski (ur. 16 grudnia 1927 w Warszawie) – polski polityk, działacz katolicki, opozycjonista z czasów PRL, poseł na Sejm I, II i III kadencji, wicemarszałek Sejmu X i II kadencji, senator I i V kadencji, wicemarszałek Senatu I kadencji.

W 1947 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po studiach rozpoczął pracę w Ministerstwie Skarbu. W latach 1952-1955 pracował w Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych, a następnie do 1961 w Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego w Warszawie. Od 1961 do 1978 był współpracownikiem miesięcznika "Więź". W latach 1972-1980 zajmował stanowisko sekretarza Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Pełnił funkcję doradcy Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego podczas strajków w Sierpniu 1980. W 1981 został powołany na kierownika ekspertów "Solidarności" zgrupowanych w ramach Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych. Od 1981 do 1985 zasiadał w Prymasowskiej Rady Społecznej. W 1989 uczestniczył po stronie opozycji w obradach plenarnych Okrągłego Stołu oraz w zespole do spraw gospodarki i polityki społecznej.

W 1989 został wybrany senatorem I kadencji z województwa katowickiego jako kandydat Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". 19 lipca 1989 podczas wyboru Prezydenta PRL przez Zgromadzenie Narodowe celowo oddał głos nieważny, przez co wraz z kilkoma innymi parlamentarzystami OKP umożliwił wybór na to stanowisko Wojciecha Jaruzelskiego. W Senacie pełnił wówczas funkcję wicemarszałka oraz (do 1990) przewodniczącego senatorów Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.

W latach 1991, 1993 i 1997 uzyskiwał mandaty posła na Sejm I, II i III kadencji z listy Unii Demokratycznej (później Unii Wolności) z Warszawy. W komisjach sejmowych zajmował się głównie budżetem, sprawami gospodarczymi oraz samorządem terytorialnym.

W 2001 został wybrany senatorem V kadencji z okręgu podwarszawskiego z listy Bloku "Senat 2001". W latach 2003-2005 zasiadał w kole senackim Unii Wolności, później Partii Demokratycznej. W 2004 kandydował z list UW do Parlamentu Europejskiego, w wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia ubiegał się ponownie o mandat senatora, uzyskawszy w okręgu warszawskim około 136 tys. głosów.