Z Wikipedii
Błotniak stepowy (b. blady) (Circus macrourus (S. G. Gmelin, 1770)) - duży, wędrowny ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący pas eurazjatyckich stepów. W Polsce pojawia się regularnie, choć bardzo nielicznie, podczas przelotów w kwietniu - maju i wrześniu - październiku. Zimuje na Bałkanach, Bliskim i Dalekim Wschodzie, Indiach i w Afryce.
- Cechy gatunku
- Podobny do błotniaków: łąkowego i zbożowego, ale czarne końce skrzydeł o kształcie bardziej zaostrzonym. Samiec mniejszy od samicy, o jasnosinym wierzchu ciała, białym spodzie, czarnym dziobie i żółtych nogach. W przeciwieństwie do innych błotniaków nie ma ciemniejszej głowy. Samica jest większa, ma brązowy wierzch ciała i rdzawy spód z podłużnymi kreskami, głowę z wyraźną szlarą.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 43 - 53 cm
rozpiętość skrzydeł 100 - 120 cm
waga ok. 310 - 550 g
- Biotop
- Stepy i pola uprawne.
- Gniazdo
- Na ziemi, w trawie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w końcu maja 4 do 5 bladoniebieskich jaj.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 28 - 30 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 35 - 40 dniach.
- Pożywienie
- Drobne kręgowce i owady (głównie prostoskrzydłe).
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
[edytuj] Zobacz też
Systematyka w Wikispecies
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
