Baszta Szlachecka na Wawelu
Z Wikipedii
Baszta Szlachecka – baszta Wzgórza Wawelskiego, z XIV w. Część górną zrekonstruowano w 1958 r. Nazwa pochodzi od dawnej funkcji budowli-więzienia dla szlachciców. Obok niej znajduje się baszta Tęczyńska (od wschodu) i baszta Kobieca (od zachodu).
[edytuj] Bibliografia
- Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.
Fortyfikacje |
Baszta Senatorska • Baszta Sandomierska • Baszta Złodziejska • Baszta Tęczyńska • Baszta Szlachecka • Baszta Kobieca • Brama Wazów • Brama Herbowa • Bastion Władysława IV • Brama Bernardyńska |
Budynki |
Budynek Seminarium Duchownego • Wikarówka • Kuchnie Królewskie • Rotunda Najświętszej Marii Panny • Centrum Wystawowo-Konferencyjne • Dom Katedralny • Budynek administracji |
Relikty |
Kościół św. Gereona • Kościół św. Jerzego • Kościół św. Michała • Kościół przy Baszcie Sandomierskiej • Kościół przy Smoczej Jamie • Kościół przy bastionie Władysława IV • Kościół B • Sala o 24 słupach • Dom Stanisława Borka |
Inne |
Smok Wawelski • Pomnik Tadeusza Kościuszki na Wawelu • Konflikt wawelski • Koronacje królewskie na Wawelu |