Benzochinon
Z Wikipedii
p-benzochinon | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | cykloheksa-2,5-dieno-1,4-dion | ||
Wzór sumaryczny | C6H4O2 | ||
SMILES | C1=CC(=O)C=CC1=O | ||
Masa molowa | 108,095 g/mol | ||
Wygląd | bezbarwna, krystaliczna substancja o specyficznym zapachu | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 106-51-4 | ||
Właściwości | |||
Temperatura topnienia | 113,5 °C (386,65 K; ±1°) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
![]() ![]() |
|||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: T - toksyczny N - groźny dla środowiska |
||
Zwroty ryzyka | R: 23/25-36/37/38-50 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-28-45-61 | ||
Numer RTECS | DK2625000 | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Benzochinon (popularnie: chinon, nazwa systematyczna: cykloheksa-2,5-dieno-1,4-dion, C6H4O2) - organiczny związek chemiczny, cykliczny keton, z grupy chinonów.
Powstaje m.in. w wyniku utleniania hydrochinonu (C6H4(OH)2), w trakcie wywoływania filmów fotograficznych:
2 AgBr + C6H4(OH)2 —>2 Ag + C6H4O2 + 2 HBr
Można go także otrzymać w wyniku utleniania wielu innych związków aromatycznych np. aniliny.
Motyw p-benzochinonu powszechnie występuje w cząsteczkach aktywnych biologicznie (np. Witamina K). Związki te służą jako przenośniki elektronów w cyklach fotosyntetycznych i oddychania komórkowego.
[edytuj] Właściwości
- posiada dwa izomery konfiguracyjne: ortobenzochinon i parabenzochinon, w tym artykule opisany jest izomer para. Ma wyraźne właściwości utleniające, przy czym sam ulega redukcji do hydrochinonu. Dość łatwo ulega reakcji Dielsa-Aldera.