Bezsenność

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy objawu chorobowego. Zobacz też: Bezsenność (ujednoznacznienie).

ICD-10

Bezsenność nieorganiczna (insomnia inorganica)

Kod ICD-10F51.0

DSM IV

Bezsenność

Kod DSM IV307.42

Bezsenność (łac. Insomnia) - subiektywne zaburzenia związane z trudnościami w zasypianiu, kontynuowaniu snu, wczesnym budzeniem się, snem przerywanym lub snem nieregenerującym.

[edytuj] Etiologia

Ponieważ bezsenność może być objawem szeregu chorób somatycznych i psychicznych, a także spowodowana czynnikami środowiskowymi. Najczęstszymi przyczynami psychicznymi są zaburzenia lękowe i depresje różnych typów. Przyczynami zaburzenia zasypiania i kontynuowania snu mogą być też np. alkohol oraz napoje zawierające kofeinę, a także niewłaściwa higiena snu. Do pozostałych głównych przyczyn bezsenności należy zmniejszenie się w czasie starzenia się ilości produkowanej i uwalnianej melatoniny.

[edytuj] Podział bezsenności

przygodna (kilka dni)
krótkotrwała (do 3 tygodni)
przewlekła (dłużej niż 3 tygodnie)

	Zaburzenia w rozpoczęciu i trwaniu snu [insomnia]
(insomnia organica)
ICD-10:	G47.0
G47.0.0 {{{X.0}}}
G47.0.1 {{{X.1}}}
G47.0.2 {{{X.2}}}
G47.0.3 {{{X.3}}}
G47.0.4 {{{X.4}}}
G47.0.5 {{{X.5}}}
G47.0.6 {{{X.6}}}
G47.0.7 {{{X.7}}}
G47.0.8 {{{X.8}}}
G47.0.9 {{{X.9}}}

[edytuj] Diagnostyka

Kryterium diagnostycznym bezsenności jest skrócenie fazy snu połączone z obiektywną sennością lub subiektywnym poczuciem zmęczenia występującymi w ciągu dnia. Brak zmian samopoczucia w ciągu dnia wskazuje na zmniejszone zapotrzebowanie na sen. Bezsenność jest jedną z najczęściej zgłaszanych dolegliwości - ok. 10-20% osób dorosłych zgłasza bezsenność w stopniu umiarkowanym i ciężkim. Przeważają kobiety, zaobserwowano też, że częstość występowania bezsenności wzrasta z wiekiem. Skoncentrowanie się na identyfikacji możliwych przyczyn wywołujących bezsenność jest najwłaściwsze. Jeśli bezsenność nie jest uwarunkowana stanem zdrowia, diagnozuje się bezsenność pierwotną.

[edytuj] Leczenie

[edytuj] Leczenie przyczynowe

usunięciu przyczyny
leczeniu wywołujących schorzeń somatycznych
leczeniu wywołujących schorzeń psychicznych

[edytuj] Leczenie objawowe

właściwa higiena snu
- niespanie w ciągu dnia
- budzenie się zawsze o tej samej porze niezależnie od czasu trwania snu
- niepozostawanie w łóżku i sypialni jeśli sen nie przychodzi w ciągu 10-15 min
- łóżko ma służyć tylko do spania
- kładzenie się do łóżka tylko wtedy kiedy przychodzi senność
stosowanie metod niefarmakologicznych
- metody relaksacyjne
- metody behawioralne
- trening autogenny

[edytuj] Leczenie farmakologiczne

Mimo poprawy bezpieczeństwa współcześnie stosowanych leków w leczeniu bezsenności zaleca się aby czas ich stosowania ograniczyć (do ok. 2-4 tygodni).

Wybór rodzaju leku, jego dawki oraz czasu leczenia powinien być zindywidualizowany.

selektywni agoniści receptora benzodiazepinowego
- zopiklon
- zolpidem
- zaleplon
benzodiazepiny o działaniu ułatwiającym zasypianie
leki przeciwdepresyjne o działaniu nasennym
melatonina

W klasyfikacji ATC leki o działaniu nasennym są zaliczane do klasy N 05 C.

[edytuj] Powikłania

Następstwa bezsenności:

utrzymujące się uczucie zmęczenia,
chwiejność i upośledzenie nastroju,
trudności w koncentracji,
zaburzenia pamięci,
senność w ciągu dnia.

Bezsenność może także powodować nawet 4-krotne zwiększenie ryzyka choroby niedokrwiennej serca^[1], zwiększenie ryzyka wystąpienia chorób psychosomatycznych, upośledzenia układu odpornościowego, wystąpienia wypadków i liczby hospitalizacji.