Białynin
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°48'27" N 20°00'49" E
Białynin | |
Województwo | łódzkie |
Powiat | skierniewicki |
Gmina | Głuchów |
Położenie | 51° 48' 27'' N 20° 00' 49'' E |
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
330 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
46 |
Kod pocztowy | 96-130 |
Tablice rejestracyjne | ESK |
Położenie na mapie Polski
|
Białynin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.
Spis treści |
[edytuj] Położenie i okolica
Białynin leży przy drodze krajowej nr 72 , łączącej Łódź i Rawę Mazowiecką. W pobliżu wsi przep ływa rzeczka Łupia, uważana za ciek źródłowy Skierniewki.
Okolicą wsi stanowią głównie pola uprawne; jest także nieco łąk.
[edytuj] Opis miejscowości
Białynin jest dość dużą wsią, złożoną z blisko stu domów, zamieszkaną przez ok. 900 osób.
W miejscowości znajdują się m.in. kościół, cmentarz parafialny, szkoła podstawowa, przedszkole i kilka sklepów.
Przez Białynin przebiega trasa Rogowskiej Kolei Wąskotorowej, której stacja znajduje się we wsi.
[edytuj] Historia
Białynin jest starą wsią. Najstarsza wzmianka o nim pochodzi z 1359 r. W owym czasie miejscowość należała do dóbr arcybiskupich i leżała na krańcach księstwa łowickiego.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
[edytuj] Kościół w Białyninie
W Białyninie znajduje się murowany kościół pw. św. Wawrzyńca, zbudowany w stylu secesyjnym w latach 1908 - 1910.
Świątynia ta stanęła w miejscu starego, drewnianego kościoła, pochodzącego z 1521 r., który został rozebrany na krótko przed rozpoczęciem budowy nowej świątyni.
Pozostałością po dawnym kościele jest obecnie jedynie drewniany ostrołukowy portal z XVI w., umieszczony w drewnianej kaplicy, zbudowanej w początkach XIX w., znajdującej się na leżącym nieopodal kościoła cmentarzu parafialnym. Portal posiada m.in. prostokątne obramowanie z maswerkami, na których widnieją stylizowane głowy zwierząt oraz rzeźbione węgary.
W kościele w Białyninie znajduje się m.in. zabytkowa monstrancja z 1640 r. ozdobiona herbem ówczesnych właścicieli miejscowości - "Jelita" a także secesyjne witraże.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi