Brzoza cukrowa
Z Wikipedii
| Brzoza cukrowa, b. wiśniowa | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | leszczynowce |
| Rodzina | brzozowate |
| Rodzaj | brzoza |
| Nazwa systematyczna | |
| Betula lenta L. 1753 | |
| Synonimy | |
| Betula carpinifolia Ehrh. Beitr.VI,99, 1791 non Siebold & Zucc. 1845 | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Brzoza cukrowa, b. wiśniowa (Betula lenta L. - gatunek drzewa z rodziny brzozowatych. Występuje w stanie dzikim we wschodniej części Stanów Zjednoczonych; na przedgórzach i w górach (Appalachy). Pojedyncze stanowiska na zachód od Appalachów nie dochodzą do Missisipi.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo dorastające w ojczyźnie do 20-25 m.
- Łodyga, Pień
- U młodych drzew korona stożkowata, u starszych kopulasta. Młode pędy nagie, ciemnobrunatne, po roztarciu przyjemnie pachnące. Kora ciemna, z przetchlinkami, nie łuszcząca się. Pączki ostre, odstające.
- Liście
- Błyszczące, jajowate, o sercowatej podstawie, długości do 12 cm, zaostrzone. Piłkowanie podwójne, ostre. Nerwów (9)-12-18 par. Ogonki liściowe długie do 2,5 cm, owłosione.
- Kwiaty
- w kotkach, późną wiosną.
- Owoce
- Owocostany późno rozsypujące się, prawie siedzące, jajowate, skierowane ku górze, długości do 2,5-3 cm.
- Biotop
- Występuje jako dominujący składnik drzewostanu w wilgotnych, żyznych, chłodnych lasach górskich z bukiem wielkolistnym, liriodendronami, klonami, lipami, dębami w Appalachach. Rośnie także na urwiskach i stromych stokach.
[edytuj] Zastosowanie
W północno-wschodnich stanach USA jedno z podstawowych źródeł drzewa przemysłowego. Przez Indian wykorzystywane jako roślina lecznicza (środek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny), oraz jako źródło soku brzozowego. Do Europy sprowadzona w 1759. Mniej ceniona od brzozy żółtej ze względu na kolor kory. W Polsce całkowicie wytrzymała na mróz.
