Bytom (stacja kolejowa)

Z Wikipedii

Bytom

Dane podstawowe
Liczba peronów	4
Liczba krawędzi peronowych	7
Kasy	czynne
Przejście nadziemne	brak
Przejście podziemne	jest
Historia
Data budowy	1929
Poprzednie nazwy	Beuthen, Beuthen O/Schl. Hbf.
Linie przechodzące przez stację
Linia Bytom – Lubliniec – Poznań/Gdańsk – Łeba
Linia Bytom – Katowice – Kraków – Rzeszów – Kijów
Linia Bytom – Zabrze-Gliwice
Położenie

Bytom – stacja kolejowa w Bytomiu, w województwie śląskim, w Polsce. Jest to główny dworzec kolejowy Bytomia, położony przy placu Wolskiego.

[edytuj] Historia

Obecny budynek dworca stanął w miejscu dawnej bytomskiej stacji wybudowanej w 1868 roku. Stary dworzec powstał wraz z linią Tarnowskie Góry – Katowice – Czechowice-Dziedzice. Po II wojnie światowej nastąpił podział Śląska, w wyniku czego stacja w Bytomiu zyskała na znaczeniu. W latach 1929-1930 wyburzono dwa najstarsze budynki pochodzące z 1872 i 1900 r., a następnie wzniesiono nowy dworzec z halą peronową przykrywającą większość krawędzi, dwie podłużne dwutorowe hale w miejscu dawnej parowozowni wachlarzowej z 1872 oraz przeładownię towarów z wagonów wąskotorowych na normalnotorowe. Perony 2, 3 i 4 obsługiwały kursy niemieckie, natomiast peron 1. kursował do Polski. Stąd też wzięła się jego potoczna nazwa "peron polski".

Od 1936 do 1939 roku w Bytomiu kończył swój bieg najszybszy pociąg ówczesnych Niemiec – tzw. "Latający Ślązak". Był to trójwagonowy zespół motorowy kursujący pomiędzy Berlinem, a Bytomiem. Pokonywał on tą trasę ze średnią prędkością 128km/h (maksymalnie pociąg osiągał 160km/h). Umożliwiało to przedostanie się z jednego końca trasy na drugi w ciągu zaledwie 4 godzin i 25 minut.

[edytuj] Budynek

Budynek utrzymany jest w stylu modernizmu. Elewacja była kilkakrotnie przebudowywana. Pierwotnie wykonana była z cegły klinkierowej. Charakterystyczna wieża była ozdobiona sporych rozmiarów zegarem i zwieńczona typowym dla tego stylu masztem flagowym. Po przebudowie elewację otynkowano i obłożono błękitnymi płytami, unowocześniając wygląd stacji, natomiast z wieży zdemontowano maszt i wymieniono zegar. Podczas ostatniej zmiany elewacji zdjęto ww. płyty i odsłonięto w niektórych miejscach cegłę klinkierową.

Budowa hali peronowej

Budynek połączony jest z peronami dwoma bezkolizyjnymi przejściami podziemnymi. Trzy perony pasażerskie dworca w Bytomiu to perony wysokie. Jedynymi peronami niskimi są peron nr 2 oraz peron służbowy położony pomiędzy peronami 3 i 4, który jest niedostępny dla pasażerów. Wykorzystywany jest do rozładowywania bagaży.

W 1929 roku wraz z budynkiem dworca wybudowano halę peronową nad peronami 2, 3 i 4, o wymiarach 39,5m na 140m. Jej konstrukcję stanowią trójprzegubowe ramy stalowe typu "de Diona", zamknięte dwuspadowo, zbudowane z blachownic. Natomiast peron I przykryty jest wiatą. W Polsce istnieją tylko 4 dworce posiadające hale peronowe.

Przy stacji mieści się dworzec autobusowy obsługujący całą konurbację śląsko-zagłębiowską. Z kolei w pobliżu zlokalizowany jest dworzec tramwajowy.

[edytuj] Połączenia kolejowe

Linie kolejowe przebiegające przez dworzec główny w Bytomiu:

Bytom – Lubliniec – Poznań/Gdańsk – Łeba
Bytom – Wieluń – Poznań – Szczecin
Bytom – Katowice – Kraków – Rzeszów – Kijów
Bytom – Zabrze – Gliwice (W szczycie z częstotliwością co 30 minut)

[edytuj] Zobacz też

[edytuj] Galeria

Wieża zegarowa	Filary hali peronowej	Wnętrze hali peronowej	Wnętrze hali peronowej
Peron I	Dworzec Kolejowy od strony południowej	Dworzec w latach 60.	Dworzec w latach 60.
Hala peronowa - wnętrze