Charles Falconer
Z Wikipedii
Charles Leslie Falconer, baron Falconer of Thoroton (znany jako lord Falconer, ur. 19 listopada 1951), brytyjski prawnik i polityk Partii Pracy, Lord Kanclerz oraz minister spraw konstytucyjnych (później minister sprawiedliwości) w rządach Tony'ego Blaira.
Wykształcenie odebrał w Edinburgh Academy, w Trinity College w Glenalmond oraz na Queens' College w Cambridge. Praktykę adwokacką odbywał w Londynie pod koniec lat 70. Dzielił wówczas mieszkanie z przyszłym premierem, Tonym Blairem. Podczas gdy Blair wybrał karierę polityczną, Falconer został prawnikiem. W 1991 r. otrzymał honorowy tytuł Radcy Królowej. W 1985 r. poślubił inną prawniczkę, Mariannę Hildyard, córkę brytyjskiego ambasadora w Chile. Falconerowie mają czworo dzieci - Hamisha, Williama, Rosie i Johnny'ego.
Kiedy w maju 1997 r. Partia Pracy wygrała wybory i Tony Blair został premierem, Falconer został kreowany parem dożywotnim jako baron Falconer of Thoroton. Był pierwszym parem kreowanym za rekomendacją Blaira. Został również członkiem rządu jako Radca Generalny. W 1998 r. został ministrem stanu w Urzędzie Gabinetu odpowiedzialnym za Millennium Dome. Po wyborach 2001 r. przeszedł do ministerstwa transportu, samorządów lokalnych i regionów, gdzie odpowiadał za budownictwo i planowanie. W 2002 r. został przeniesiony do ministerstwa spraw wewnętrznych, gdzie odpowiadał za wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych, wyroki i reformy prawne.
W 2003 r. lord Falconer został członkiem gabinetu jako minister spraw konstytucyjnych oraz Lord Kanclerz. Falconer ogłosił, że nie będzie wykorzystywał uprawnień swojego urzędu w zakresie sądownictwa, które to uprawnienia były coraz większym przedmiotem krytyki. Sprzeciwiał się jednak zniesieniu samego urzędu Lorda Kanclerza. W maju 2007 r. ministerstwo spraw konstytucyjnych zostało przekształcone w ministerstwo sprawiedliwości, ale Falconer pozostał na jego czele do czerwca 2007 r., kiedy Gordon Brown zastąpił Blaira jako premier Wielkiej Brytanii. Falconer nie został powołany do gabinetu, jego urzędy przejął Jack Straw.
| Poprzednik nowy urząd |
Minister spraw konstytucyjnych Wielkiej Brytanii 2003-2007 |
Następca urząd się przekształcił |
| Poprzednik nowy urząd |
Minister sprawiedliwości Wielkiej Brytanii 2007 |
Następca Jack Straw |
| Poprzednik Derek Spencer |
Radca Generalny Anglii i Walii 1997-1998 |
Następca Ross Cranston |
| Poprzednik Derry Irvine, baron Irvine of Lairg |
Lord Kanclerz 2003-2007 |
Następca Jack Straw |
| Poprzednik Doug Hoyle, baron Hoyle |
Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie | Następca David Simon, baron Simon of Highbury |
W dniu powstania
Hilary Armstrong • Margaret Beckett • Tony Blair • David Blunkett • Gordon Brown • Stephen Byers • Charles Clarke • Robin Cook • Alistair Darling • Patricia Hewitt • Geoff Hoon • Lord Irvine of Lairg • Tessa Jowell • Helen Liddell • Alan Milburn • Estelle Morris • Paul Murphy • John Prescott • John Reid • Clare Short • Andrew Smith • Jack Straw • Lord Williams of Mostyn
Późniejsi członkowie gabinetu
Lady Amos • Hilary Benn • Paul Boateng • Lord Falconer of Thoroton • Peter Hain • Alan Johnson • Ruth Kelly • Ian McCartney
W dniu powstania
Lady Amos • Hilary Armstrong • Margaret Beckett • Hilary Benn • Tony Blair • David Blunkett • Gordon Brown • Des Browne • Charles Clarke • Alistair Darling • Lord Falconer of Thoroton • Peter Hain • Patricia Hewitt • Geoff Hoon • John Hutton • Alan Johnson • Tessa Jowell • Ruth Kelly • Ian McCartney • David Miliband • John Prescott • John Reid • Jack Straw
Późniejsi członkowie gabinetu
Douglas Alexander • Hazel Blears • Jacqui Smith • Stephen Timms
