Cisy Raciborskiego
Z Wikipedii
Cisy Raciborskiego - pomniki przyrody rosnące na północno - zachodnim stoku Babicy w Harbutowicach. Ich wiek szacuje się na około 1000 lat. Są to najstarsze cisy w Polsce (wpisane w rejestracji UNESCO, prawnie chronione od 1934 r., wpisane do Katalogu Zabytków Przyrody, a od 1954 r. - pomniki przyrody na mocy aktu prawnego wydanego przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie).
Jako jedne z pięciu najstarszych drzew w naszym kraju rosną na terenie wsi Harbutowice, którą dawniej porastała puszcza. Cisy charakteryzują się twardym, ciężkim drewnem o twardzieli wiśniowobrązowej, wąskosłoiste, odporne na gnicie. Drewno cisa od dawna cenione, było używane do wyrobu łuków, kusz itp., wskutek tego prawie całkowicie wytępione.
Nazwę swą zawdzięczają swojemu odkrywcy, profesorowi Marianowi Raciborskiemu (1863-1917), który należał do pionierów ochrony przyrody w Polsce. Większy, a zarazem starszy z nich to okaz żeński o obwodzie około 3m i wysokości 15m. Jego wiek szacuje się pomiędzy 1200 a 2000 lat. Drugi, niższy i zarazem młodszy, to okaz męski, którego wiek szacuje się na około 650-1000 lat. Inne mniej okazałe cisy można oglądać również w Harbutowicach na terenie kilku przysiółków o nazwach: Batorówka, Kozakówka, Szczerbakówka.
