Czesław Śliwa
Z Wikipedii
Czesław Śliwa - (ur. 3 lipca 1932 w Rzeszowie, jako Jacek Silber zm. 18 listopada 1971 w Wołowie) - polski hochsztapler, fałszerz, fałszywy konsul austriacki. Używał także nazwisk: Jacek Ben Silberstein i Jacek Silberzfaig.
Urodził się w Rzeszowie, jego ojciec był właścicielem gorzelni oraz gospodarstwa rolnego w Błażejowej pod Rzeszowem. W czasie okupacji rodzice oddali syna pod opiekę swojej znajomej o nazwisku Śliwa, która pod fałszywymi dokumentami wystawionymi na nazwisko Czesław Śliwa ukrywała go do końca wojny.
Ukończył szkołę średnią, lecz nie zdał matury i podjął pracę jako krojczy w bytomskim zakładzie krawieckim. Później przeniósł się do Wałbrzycha gdzie zatrudniony był na stanowisku racjonalizatora i eksperta górniczego, na podstawie sfałszowanych dokumentów. W 1958 ożenił się (na ślubie wystąpił bezprawnie w mundurze inżyniera górnika) i w tym samym roku po raz pierwszy został skazany za liczne oszustwa na 7 lat więzienia. Zwolniony po odbyciu kary dopuścił się kolejnych oszustw. Aresztowany ponownie, został w 1966 skazany na 3 lata pozbawienia wolności, za oszustwo - pobierał od ludzi pieniądze na ortalionowe kurtki których nigdy nie otrzymali. Ponownie na wolność wyszedł 8 sierpnia 1969.
Powrócił wkrótce do przestępczego procederu. Posługiwał się wówczas nazwiskiem Jack Ben Silberstein. W tym okresie zajmował się między innymi wyłudzeniami dużych kwot pieniędzy od krewnych osób, które rzekomo ukrywały go w czasie II wojny światowej, a które mamił obietnicą przekazania znacznie większych sum w dewizach w ramach podziękowania.
"Ukoronowaniem" jego przestępczej kariery było założenie fikcyjnego konsulatu generalnego Austrii we Wrocławiu, którego szefem mianował sam siebie. Swoją "pracę" konsula rozpoczął na początku września 1969 pozyskując do współpracy siedem osób (wrocławskiego taksówkarza, dwie uczennice fryzjerskie, studentkę pedagogiki, trzyosobową rodzinę greckich imigrantów trudniącą się hodowlą owiec i ich znajomego również Greka). Wszystkim obiecywał wysokie wynagrodzenie płatne w dewizach, ponadawał im także stanowiska typu: "kierowca konsula", "sekretarz generalny konsulatu", w rzeczywistości oni również zostali oszukani, udzielając fałszywemu konsulowi pożyczek i udzielając mu noclegów. Śliwa-Silberstein wraz z "personelem konsulatu" podróżował po całej Polsce poszukując swoich następnych ofiar. Dzięki swoim umiejętnościom fałszowania dokumentów, jak i wyjątkowej charyzmie zdołał oszukać władze lokalne. Odwiedzał także Urząd Rady Ministrów i złożył listy uwierzytelniające w siedzibie Rady Państwa. Fałszywy konsulat funkcjonował ponad miesiąc, po czym został zamknięty przez milicję, a sam Śliwa dnia 28 listopada 1969 trafił kolejny raz do aresztu.
W listopadzie 1969 został skazany na 7 lat pozbawienia wolności. W roku 1970 Krzysztof Gradowski nakręcił film dokumentalny z jego udziałem p.t. Konsul i inni, w którym opowiada on o swojej przestępczej karierze. Na własne życzenie został ucharakteryzowany do filmu na ortodoksyjnego Żyda - wystąpił w czarnej peruce i długiej sztucznej brodzie. W czasie więziennego pobytu oddawał się pisaniu wierszy wychwalających ustrój komunistyczny i przywódców państwa. Napisał ich kilkaset, prawdopodobnie w ten sposób chciał sie przypodobać władzy aby mógł wyjść wcześniej na wolność. Zmarł w więzieniu w niewyjaśnionych okolicznościach. Prawdopodobnie chcąc wymóc na władzach więziennych przeniesienie do jednostki o lepszych warunkach połknął jakiś metalowy przedmiot, śmierć nastąpiła w wyniku powikłań.
Na kanwie przestępczej działalności Śliwy Mirosław Bork nakręcił film Konsul.
Źródła:
Maciejewski M., 2005, Ja dyplomata obcy ambasada [w:] Akta W, Wrocław
