Długie (województwo małopolskie)

Z Wikipedii

Długie (łemk. Dołhe) - nieistniejąca łemkowska wieś położona nad prawobrzeżnym dopływem Wisłoki, wzdłuż drogi do Wyszowadki. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą z 1541 roku, kiedy to ród Wojszyków sprzedał dobra ziemskie Stadnickim.

W 1881 roku na terenie tej niezbyt "długiej" wsi, rozciągającej się na długości 3 km, w 36 gospodarstwach zamieszkiwało 247 osób, a wieś należała do parafii w Grabiu. I wojna światowa w okolicy nie wyrządziła większych szkód, stoczono jedynie kilka drobnych potyczek, czego efektem jest istniejący do dnia dzisiejszego cmentarz wojenny nr 44 projektu Dusana Jurkowicza, prezentuje się po kapitalnym remoncie bardzo ciekawie na tle odludnej doliny. Remont tego cmentarza został dokonany w 1998 roku i w czasie jego odtworzenia popełniono chyba największą liczbę drastycznych nieprawidłowości spotykanych na wielu cmentarzach powiatu gorlickiego. Po pierwsze obiekt ten został pomniejszony do 1/4 oryginalnego obszaru z przyczyn które doprawdy trudno wyjaśnić. Zachowały się bowiem w terenie resztki dawnego obrysu, widoczne i dziś, oraz zachował się w Krakowskim Archiwum Państwowym plan oryginalnego pola grobowego tego obiektu. Można tam także znaleźć dane dotyczące pochowanych tutaj żołnierzy. W obecnym stanie rzeczy z 244 na nim pierwotnie pochowanych (207 Rosjan i 37 Austriaków głównie z 27 Pułku Piechoty) większość, bo aż 141 spoczywa poza nowym ogrodzeniem. Ponadto nie odbyła się ekshumacja zwłok z terenu pierwotnych pochówków do nowego obiektu. Podobnie przy ponownym wznoszeniu cmentarza nie uwzględniono wyglądu oryginalnych elementów architektonicznych. Zachowały się także 3 słupki HV (Heeres Vermesung) wyznaczające granice działki.

W 1928 roku wszyscy mieszkańcy wsi przeszli na prawosławie.

Po wojnie, w 1945 roku, wszyscy mieszkańcy wsi wyjechali (część z nich dobrowolnie, część pod naciskiem władz) na tereny sowieckiej Ukrainy pozostawiając swoje domostwa oraz dwie cerkwie; unicką i prawosławną. Cerkiew prawosławna została rozebrana w 1953 roku przez pracowników PGR-u, którzy wykorzystali uzyskany budulec do budowy stajni w Jasionce, natomiast cerkiew unicka stała jeszcze w 1955 roku.

Dzisiaj Długie to pusta dolina, której sezonowymi mieszkańcami są węglarze oraz pasterze.