Dejguny
Z Wikipedii
Dejguny - jezioro w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, w dorzeczu Węgorapy.
[edytuj] Ogólne informacje o jeziorze
Jezioro Dejguny (Szkolne) podzielone zostało przez nasyp linii kolejowej (na odcinku z Kętrzyna do Giżycka uruchominej w 1868). W wyniku takiego podziału powstały jeziora: Dejguny o powierzchni 7,7 km² i Dejgunek o powierzchni 0,43 km². Jezioro Dejguny ma długość 6,5 km, maksymalną szerokość 2,4 km, średnią szerokość 1,2 km, maksymalną głębokość 45 m, przeciętną głębokość 12 m, wyniesienie lustra wody 117 m n.p.m. Woda z jeziora Dejguny odpływa pod nasypem kolejowym do Jeziora Dejgunek, a dalej strumieniem do jeziora Tajty. Na jeziorze znajduje się wyspa o powierzchni 3,8 ha. Jezioro sielawowe według klasyfikacji rybackiej. W jeziorze występują wszystkie gatunki ryb występujące na Mazurach. Lokalna nazwa jeziora - Jezioro Szkolne powstała z faktu, że jezioro to przeznaczone było na zajęcia praktyczne dla uczniów Szkoły Rybackiej w Giżycku.
[edytuj] Historia terenu
Okolice jeziora zamieszałe były od epoki brązu, epoki żelaza oraz występowały tu monety z okresu rzymskiego Nerona i Antoniusa Piusa. Na wschodnim brzegu jeziora położona jest miejscowość Grzybowo, a dalej na północ miejscowość Kronowo. Na północnym brzegu jeziora znajdowała się miejscowość Dejguny spalona w 1945. Na wschodnim brzegu jeziora znajduje się miejscowość Bogacko. Jezioro posiada kilka półwyspów, w tym Lisi Ogon znajdujący się między Grzybowem, a Kronowem. U nasady Lisiego Ogona znajdują się bunkry z czasów I wojny światowej. W latach 1941-1944 w bunkrach tych znajdowała się przypuszczalnie centrala łączności obsługująca Wilczy Szaniec. W tym okresie jezioro stało się terenem wojskowym. Na wyspie był budynek (zniszczony w 1945), coś w rodzaju rybaczówki użytkowany przez nazistowskich bonzów. Według miejscowych opowieści w jeziorze zatopiony jest wojskowy sprzęt niemiecki, a także Armii Czerwonej.
[edytuj] Bibliografia
- Max Toeppen, "Historia Mazur", Wspólnota Kulturowa Borussia, Olsztyn, 1995, ISBN 83-900380-3-X.
- "Giżycko, Z dziejów miasta i okolic", Pojezierze, Olsztyn, 1983, ISBN 83-7002-121-2.