Edward Haupt
Z Wikipedii
Edward Haupt (ur. 29 lipca 1893 w Skarbiszewie, zm. 15 listopada 1970 w Poznaniu) - polski rzeźbiarz.
W roku 1910 podjął studia w akademii berlińskiej, trzy lata pracował u Hugona Lederera. W 1913 zamieszkał w Poznaniu i związał się ze Stowarzyszeniem Artystów Wielkopolskich. 1914 - 18 wcielony do armii niemieckiej, przebywał na froncie zachodnim. W grudniu 1918 wrócił do Poznania, wkrótce został powstańcem wielkopolskim. Po odzyskaniu niepodległości otworzył własną pracownię artystyczną. Lata okupacji hitlerowskiej spędził w Krakowie. W 1945 powrócił do Poznania.
[edytuj] Twórczość przedwojenna
- Powstaniec wielkopolski, Powstaniec śląski (1921), Prawo ziemi (1920), Wojna (1923);
- Pomnik Kasprowicza w Inowrocławiu i Ciechocinku, Jakuba Wujka w Wągrowcu, Madonna dla Biblioteki w Liege, tablica pamiątkowa Wilkońskiego w Inowrocławiu.
- Udział w wystawach: Wojenna - Poznań 1920, Salon Jesienny - 1923; w bydgoskim (1927) i leszczyńskim (1927) muzeum; poznańskiego Towarzystwa Numizmatycznego; medale i plakiety polskie w Pradze, polskie medalierstwo w Antwerpii, Brukseli - za medal z portretem króla Belgii Leopolda III, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Korony Belgijskiej.
- Współpraca z poznańskim kabaretem literackim - liczne pacynki i karykatury do szopek.
- Rzeźby kameralne, charakterystyczne dla realizmu polskiego lat międzywojennych: plakieta z wizerunkiem Stafana Batorego, królowej Jadwigi; Kobieta w płaszczu.
- Reżby zdobiące wejście do Parku Wilsona w Poznaniu, rzeźba marabuta z muru otaczającego Stare ZOO.
[edytuj] Twórczość powojenna
- głównie realizacja zamówień poznańskiego Zarządu Miejskiego (m. in.: plakieta z portretem Ludwika Solskiego - 1945, tablice pamiątkowe ku czci Karola Marcinkowskiego - 1946, Marcina Kasprzaka; Robotnik - 1949; Puszkina, Fiedlera - 1950) oraz innych zleceń: plakieta z wizerunkiem Jana Długosza i tablica pamiątkowa (na dom w Sandomierzu), pomnik Staszica i tablica pamiątkowa dla szpitala w Pile - 1960, a także pomnik Staszica w Ciechocinku - 1961.
- Rekontrukcja pomnika Moniuszki Marcina Rożka
Lata 1955-1970 znałem Edwarda Haupta osobiście.Projektował i wykonywał swoje rzeźby w biurze mistrza odlewnictwa Antoniego Brzezińskiego na posesji mojego ojca Józefa Chmielowca. Obecnie jest to Droga Dębinska, wcześniej Bema raz Józefa a raz Alfreda.Na posesji były wyspecjalizowane usługi rzemieślnicze, między innymi odlewnictwo dzwonów i posągów, tablic pamiatkowych.Edward Haupt przyjażnił się z mistrzem Brzezińskim i w tygodniu projektował swoje dzieła a w niedzielę przychodził wraz ze swoją przyjacółką panią Ritą na nasze podwórze, aby wyciągnąć Wartburga 311 białego z garażu i go pucować. czasami pjechali na przejażdżkę, a czasami wprowadził auto z powrotem do garażu i wyglądało to tak, jakby spełnił swój pedantyczny obowiazek wobec auta. Pewnego dnia wywiązała sie dyskusja na temat kondycji fizycznej rzezbiarza i doszło do pojedynku " na rękę" dwóch panów mojego ojca Józefa Chmielowca i pana Edwarda Haupta. Pojedynek był wyrównany i po przerwaniu wysiłku Haupt powiedział: " widzicie jak silna musi być ręka rzeżbiarza".
