Erik Lundin

Z Wikipedii

Erik Lundin
Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1904 Sztokholm
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1988
Tytuł szachowy	arcymistrz (1983)

Erik Lundin (ur. 2 lipca 1904 w Sztokholmie, zm. 5 grudnia 1988) – szwedzki szachista, arcymistrz od roku 1983.

Należy do grona najwybitniejszych szwedzkich szachistów. Pomiędzy 1930 a 1960 rokiem dziewięciokrotnie reprezentował swój kraj na szachowych olimpiadach, zdobywając 4 medale: 2 drużynowe (srebrny - 1935 i brązowy 1933) oraz 2 indywidualne (złoty - 1933, za uzyskany wynik na III szachownicy i brązowy - 1939 - na szachownicy II). Łącznie rozegrał 143 olimpijskie partie, w których zdobył 88½ pkt^[1]. Siedmiokrotnie zdobył tytuł mistrza Szwecji, w latach 1941, 1942, 1945, 1946, 1960, 1961 i 1964^[2]. W roku 1948 wziął udział w pierwszym turnieju międzystrefowym rozegranym w Saltsjöbaden, zajął w nim jednak ostatnie XX miejsce^[3].

Z powodzeniem wystąpił w wielu międzynarodowych turniejach, m.in.:

1928 - Oslo (I miejsce), Sztokholm (II-II m. wraz z Richardem Rétim),
1929 - Göteborg, (mistrzostwa krajów nordyckich, II m.), Västerås (III m.),
1931 - Göteborg (I-III m. wraz z Salomonem Flohrem i Gösta Stoltzem),
1932 - Karlskrona (I-II m. wraz z Gideonem Ståhlbergiem),
1934 - Sztokholm (I m.), Kopenhaga (mistrzostwa krajów nordyckich, II m. za Aronem Nimzowitschem),
1935 - Örebro (II m. za Aleksandrem Alechinem)
1936 - Margate (IV m.), Ostenda (I m.), Helsinki (mistrzostwa krajów nordyckich, I m.)
1937 - Kopenhaga (mistrzostwa krajów nordyckich, I m.)
1938 - Kalmar (I m.), Örebro (mistrzostwa krajów nordyckich, II-III m. wraz z Henrikiem Carlssonem),
1939 - Oslo (mistrzostwa krajów nordyckich, I-II m. wraz z Gideonem Ståhlbergiem),
1941 - Monachium (II-III m. wraz z Aleksandrem Alechinem)
1942 - Sztokholm (III-IV m.)
1948 - Bad Gastein (I m.)
1951 - Wiedeń (II m. za Moshe Czerniakiem),
1952 - Zurych (I m.)

W roku 1933 pokonał 3½ - 2½ Rudolfa Spielmanna w meczu rozegranym w Sztokholmie. W 1950 otrzymał tytuł mistrza międzynarodowego, natomiast w 1983 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu, za wcześniejsze osiągnięcia, honorowy tytuł arcymistrza.