Ernst von Fleischl-Marxow

Z Wikipedii

Ernst von Fleischl-Marxow (1846-1891).

Ernst von Fleischl-Marxow (ur. 5 sierpnia 1846 w Wiedniu, zm. 22 października 1891 tamże) był austriackim fizjologiem i lekarzem.

Urodził się w 1846 roku w Wiedniu. Jego wujem był słynny fizjolog Johann Nepomuk Czermak (1828–1873). von Fleischl-Marxow studiował medycynę w Lipsku i Wiedniu, ukończył studia w 1870 roku. Karierę naukową zaczął jako asystent Ernsta Wilhelma von Brückego (1819-1892), potem był prosektorem w instytucie anatomicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego u Carla von Rokitansky'ego (1804–1878). W 1873 roku został privatdozentem i asystentem przy katedrze fizjologii. W 1874 roku obronił doktorat. W 1880 roku został docentem, a w 1887 wybrano go na członka korespondenta Cesarskiej Akademii Nauk w Wiedniu.

Pracując w instytucie anatomicznym podczas przeprowadzania jednej z autopsji nabawił się infekcji, która doprowadziła do konieczności amputacji kciuka. Mimo wielu prób podejmowanych przez Theodora Billrotha (1829–1894), nie udało się uśmierzyć niemal stałych dolegliwości bólowych. von Fleischl-Marxow zdecydował wtedy porzucić fizjologię i wrócił do laboratorium von Brückego, wcześniej pracując przez rok razem z Carlem Ludwigiem (1816–1895) w Lipsku.

Głównym obszarem zainteresowań von Fleischla-Marxowa była neurofizjologia. Dokonał przełomowego odkrycia, że bodźce pobudzające narządy zmysłów powodują zmiany rozkładu potencjałów rejestrowanych z powierzchni głowy badanego pacjenta. Z nieznanych powodów von Fleischl-Marxow nie opublikował swoich wyników, zamiast tego zamykając je w sejfie bankowym z instrukcją upublicznienia ich w 1883 roku. W tym samym czasie niezależnie do odkryć mających stanowić podstawę elektroencefalografii dokonali Richard Caton (1842-1926) i Adolf Beck (1863-1942).

von Fleischl-Marxow przez wiele lat cierpiał z powodu powikłań zabiegu amputacji, i uzależnił się od morfiny i heroiny. Jednym z przyjaciół von Fleischla-Marxowa był Sigmund Freud, który badał w tym czasie efekty stosowania kokainy. Freud zaproponował mu stosowanie kokainy w celu wyjścia z morfinizmu, ale von Fleischl-Marxow wpadł w jeszcze większe uzależnienie od kokainy i zmarł w 1891 roku w wieku zaledwie 45 lat, wyniszczony przez chorobę i narkotyki. Był zapewne jedną z pierwszych na świecie osób, które ucierpiały w wyniku łącznego stosowania morfiny i kokainy. Freud spędził wiele nocy przy łóżku cierpiącego przyjaciela, i przez wiele lat miał z jego powodu wyrzuty sumienia. Śmierć von Fleischla-Marxowa wspominał jako jedno z najbardziej wstrząsających doświadczeń swojego życia.

[edytuj] Prace

"Ueber den Bau der Sogenannten Schilddrüse, des Frosches," [w:] "Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften," 1868
"Eine Lücke in Kant's Philosophie," Wiedeń, 1872
"Untersuchung über die Gesetze der Nervenerregung," [w:] "Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften," Wiedeń, 1875-80
"Die Doppelte Brechung des Lichtes in Flüssigkeiten," Wiedeń, 1884
"Die Deformation der Lichtwellenfläche im Magnetischen Felde," Wiedeń, 1885.
"Gesammte Abhandlungen" (Exner, ed.) Wiedeń, 1893.