Falkarius

Z Wikipedii

Falkarius
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	teropody
Infrarząd	tetanury
Takson	celurozaury
Nadrodzina	terizinozauroidy
Rodzaj	falkarius
Gatunek	Falcarius utahensis
Nazwa systematyczna
Falcarius utahensis
Kirkland i in., 2005
Systematyka w Wikispecies

Falkarius (Falcarius utahensis) – dinozaur z grupy celurozaurów, z nadrodziny terizinozauroidów.

Żył w okresie wczesnej kredy (ok. 121-112 mln lat temu) na terenach Ameryki Północnej. Długość ciała do 4 m, wysokość ok. 1,2 m, ciężar ok. 70 kg. Jego szczątki znaleziono w USA (we wschodnio-centralnej części stanu Utah).

Falkarius był prymitywnym terizinozauroidem. Miał ostre, długie pazury, które służyły do naginania roślin, a nie do rozszarpywania innych dinozaurów jak twierdzili do niedawna paleontolodzy, w tym kierujący zespołem paleontologów James Kirkland, który powiedział dla Nature: "Jeszcze nie wiemy, czym dokładnie żywił się nowo odkryty dinozaur. Analiza jego szkieletu wskazuje jednak na początki przemian ewolucyjnych u tych zwierząt w stronę roślinożerności". Otóż raczej te dinozaury od początku swej "działalności" żywiły się roślinami. Ale tę sprawę zostawiam paleontologom.

Do niedawna uważano, że terizinozauroidy najpierw pojawiły się w Azji, a później na obszarze Ameryki Północnej. Odnalezione w Azji terizinozauroidy, takie jak terizinozaur, czy też każdy inny, były bardziej zaawansowane ewolucyjnie niż falkarius. Więc wychodzi, że terizinozauroidy nie pojawiły się wpierw w Azji a potem w Ameryce Północnej, lecz odwrotnie. Inni naukowcy uważają, że falkarius jest wspólnym przodkiem terizinozauroidów i owiraptorów, gdyż wskazuje na to czaszka i parę kości.