Fiołek żółty sudecki
Z Wikipedii
Fiołek żółty sudecki | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | fiołkowce |
Rodzina | fiołkowate |
Rodzaj | fiołek |
Gatunek | Fiołek żółty |
Podgatunek | Fiołek żółty sudecki |
Nazwa systematyczna | |
Viola lutea Huds. ssp.sudetica (Willd.) | |
Galeria zdjęć i grafik |
Fiołek żółty sudecki (Viola lutea subsp. sudetica) - bylina, podgatunek fiołka żółtego, należący do rodziny fiołkowatych. W Polsce nie występują inne podgatunki fiołka żóltego. Występuje na Półwyspie Brytyjskim oraz w górach środkowej Europy. W Polsce w stanie dzikim spotyka się go tylko w Sudetach, Tatrach i na Baraniej Górze. Jest rośliną rzadką.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojedyncza, podnosząca się, o wysokości 10-30 cm, naga lub krótko, szczeciniasto omszona. Jest ulistniona.
- Liście
- Wytwarza dwa rodzaje liści. Liście dolne są niewielkie, okrągłe lub jajowate, natomiast górne są lancetowate i zaostrzone. Nasady liści słabosercowate. Przylistki są duże, wolne, palczastodzielne, o równowąskich łatkach, na niektórych przylistkach szczytowa łatka jest dłuższa i szersza od pozostałych.
- Kwiaty
- Bardzo okazałe, w stosunku do niewielkiej łodygi i drobnych liści. Mają długość 2,5-4,5 cm, przy szerokości ok. 3 cm. Działki kielicha zaostrzone. Górne 4 płatki korony zwrócone są do góry, 1 płatek zwrócony jest w dół. Wszystkie płatki mają jasnożółtą barwę. przy czym trzy dolne płatki posiadają charakterystyczne czarne, lub ciemnobrązowe żyłki. Na szyjce słupka brak haczykowatego noska na szczycie, jest ona zgrubiała i zakończona główkowatym, owłosionym i pustym w środku nabrzmieniem. Ostroga o bladofioletowej barwie. Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez owady.
- Owoce
- Torebka zawierająca liczne nasiona z elajosomem.
- Kłącze
- Wytwarza długie, nitkowate rozłogi.
- Biotop, wymagania
- Roślina wysokogórska. Występuje na halach, w piętrze kosówki i w piętrze alpejskim. Rośnie zarówno na podłożu wapiennym, jak i bezwapniowym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Calamagrostion.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z fiołkiem trwałym i fiołkiem trójbarwnym.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.