Fluidyzacja
Z Wikipedii
Fluidyzacja - proces powstawania dynamicznej zawiesiny sproszkowanego ciała stałego w strumieniu płynu (zazwyczaj gazu) poruszającym się z dołu do góry.[1]
Zawiesinę tę tworzy się w specjalnych urządzeniach zwanych fluidyzatorami, w których przez specjalne naczynie zawierające warstwę proszku, przepuszcza się stale strumień gazu nośnego (powietrze, azot itp.). Zawiesina fluidalna powstaje, gdy prędkość porywania cząstek ciała stałego przez gaz jest równa prędkości ich opadania pod wpływem grawitacji.
Cząstki w fazie fluidalnej są w stałym ruchu, przemieszczając się stale po całej objętości naczynia co sprawia wrażenie jakby warstwa ta zachowywała się jak wrząca ciecz. W warstwie fluidalnej występuje bardzo duża powierzchnia międzyfazowa gaz-ciało stałe, oraz bardzo łatwo dostarcza się do niej i odprowadza energię termiczną poprzez ogrzewanie lub chłodzenie strumienia gazu.
Zjawisko fluidyzacji wykorzystuje się do prowadzenia procesów technologicznych wymagających dużej powierzchni międzyfazowej i szybkiej wymiany ciepła, takich jak:
- spalanie miału węglowego w elektrowniach i elektrociepłowniach w kotłach fluidalnych,
- wytop i rafinacja metali nieżelaznych w piecach fluidyzacyjnych,
- spalanie rud siarki przy produkcji kwasu siarkowego,
- suszenia sypkich półproduktów spożywczych - np. cukru i mąki
- prowadzenia reakcji chemicznych w fazach gazowych, katalizowanych przy pomocy związków chemicznych znajdujących się na podłożach stałych.
