Frank Jack Fletcher
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Frank Jack Fletcher (ur. 29 kwietnia 1885 w Marshalltown, Iowa, zm. 25 kwietnia 1973 w Bethesda, Maryland) - admirał marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych.
Karierę wojskową rozpoczął w roku 1902, wstępując do Akademii Marynarki Wojennej. Uczelnię tę ukończył 12 lutego 1906. W roku 1908, po dwóch latach służby na morzu, otrzymał stopień podporucznika marynarki (ang. Ensign). W roku 1914, za wyróżniającą się postawę podczas bitwy o Veracruz odznaczony został Medalem Honoru. W czasie I wojny światowej służył we Flocie Atlantyckiej (U.S. Atlantic Fleet). W roku 1918 otrzymał medal Navy Cross. W okresie międzywojennym zajmował wysokie stanowiska w sztabie marynarki, dowodził (od roku 1936) pancernikiem USS New Mexico, a następnie (w latach 1939-1941) dywizjonami krążowników.
W styczniu 1942, w randze kontradmirała (Rear Admiral), objął dowództwo amerykańsko-australijskich sił morskich operujących na południowym Pacyfiku. Jego flagowym okrętem był wówczas lotniskowiec USS Yorktown. Brał udział w bitwach na Morzu Koralowym oraz o Midway, w tej drugiej odnosząc spektakularne zwycięstwo, pomimo straty swojego flagowego okrętu. W sierpniu tego roku, już w stopniu wiceadmirała (Vice Admiral) dowodził siłami inwazyjnymi podczas lądowania na Guadalcanal i Tulagi oraz stoczył zwycięską bitwę koło wschodnich Salomonów. Sukcesy w tych trzech bitwach (w których flota japońska straciła 6 lotniskowców) spowodowały, iż został uznany za jednego z najwybitniejszych admirałów II wojny światowej, choć spotkał się również z krytyką (głównie admirała Chestera Nimitza, który uważał, że działania Fletchera powinny być bardziej zdecydowane, co przyniosłoby jeszcze większe zwycięstwa). Krytyka ta była prawdopodobnie jedną z przyczyn podjęcia przez admirała Ernesta Kinga decyzji o odwołaniu Fletchera z funkcji dowódcy USS Saratoga po storpedowaniu i uszkodzeniu lotniskowca przez japoński okręt podwodny w dniu 31 sierpnia 1942. Do zakończenia wojny nie brał już bezpośredniego udziału w działaniach bojowych, tylko pełnił służbę w dowództwie sił morskich (był m.in. Szefem Sztabu Floty Północnego Pacyfiku). Na stopień admirała (Admiral) awansowany został przed odejściem na emeryturę, w maju 1947 roku.
Zmarł 25 kwietnia 1973 roku w Bethesda Naval Hospital w Bethesda w stanie Maryland. Pochowany jest na Narodowym Cmentarzu w Arlington. Imieniem admirała Franka Fletchera nazwano zwodowany w roku 1978 niszczyciel USS Fletcher (DD-992).
