Gallimim
Z Wikipedii
| Gallimim | |
 Model w skali Gallimimus bullatus w Muzeum Ewolucji PAN |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | zauropsydy |
| Podgromada | diapsydy |
| Nadrząd | dinozaury |
| Rząd | dinozaury gadziomiedniczne |
| Podrząd | teropody |
| Infrarząd | tetanury |
| Takson | celurozaury |
| Nadrodzina | ornitomimozaury |
| Rodzina | ornitomimy |
| Rodzaj | gallimim |
| Gatunek | Gallimimus bullatus |
| Nazwa systematyczna | |
| Gallimimus bullatus | |
| Osmólska, Roniewicz & Barsbold, 1972 | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Gallimim (Gallimimus bullatus) to teropod z grupy ornitomimozaurów, którego szczątki na pustyni Gobi odkryli polscy paleontolodzy (Cagan Chuszu, formacja Nemegt). W polskich zbiorach znajdują się kopie szkieletów, oryginał został zwrócony Mongolii.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Gallimimus oznacza "udający kurę", naśladowca kury.
[edytuj] Wielkość
[edytuj] Pożywienie
Odciski blaszek rogowych dzioba okrywające charakterystyczne dla tych dinozaurów bezzębne szczęki pozwalają przypuszczać, że mogły cedzić plankton z wody podobnie jak dzisiejsze flamingi czy kaczki. Galimim żył jednak w środowisku okresowo suchym, więc nie mogła być to jego jedyna strategia żywieniowa. Być może żywił się także, a może przede wszystkim roślinami i małymi zwierzętami lądowymi. Skamieniała treść żołądka pokrewnych rodzajów dinozaurów sugeruje, że mogły też się odżywiać pokarmem roślinnym.
[edytuj] Występowanie
Zamieszkiwał centralną Azję, Mongolia (południowa część pustyniGobi), w późnej kredzie (mastrycht), ok. 70 mln. lat temu.
[edytuj] Opis
Strusiopodobna sylwetka, dwunożna, długie tylne kończyny, przednie też niekrótkie. Długa jak na teropoda szyja w stosunku do rozmiaru ciała. Budowa ciała sugeruje, że były to jedne z najszybszych dinozaurów.
[edytuj] Gallimimus bullatus
Jest największym znanym przedstawicielem rodziny ornitomimów. Został on opisany przez Polki – Ewę Roniewicz, Halszkę Osmólską i pochodzącego z Mongolii Rinchena Barsbolda w 1972 roku. Jak inne ornitomimidy był przystosowany do biegu. Miał długie nogi i krótkie palce. Ogon pełnił funkcję przeciwwagi. Jego cechą charakterystyczną są krótkie w porównaniu do kości udowej kończyny przednie. W porównaniu do Struthiomimus, ma dłuższą czaszkę i bardziej zagięte pazury. Niezwykły jest także jego rogowy dziób – posiadał on ząbki, które uważa się za mechanizm filtrowania pokarmu z wody, jak u współczesnych kaczek.
[edytuj] G. mongoliensis
Nigdy nie został formalnie zaliczony do rodzaju Gallimimus. Ostatnie analizy prawie kompletnego szkieletu wykazały, że jest to nowy rodzaj ornitomimida. "G. mongoliensis" różnią: prostsze pazury, krótsza kość ramieniowa i łokciowa oraz mniejsza czaszka. Inna budowa kończyn przednich wskazuje na mniejsze zdolności do chwytania zwierząt. Można z tego wyciągnąć wniosek, że stosował on inną strategię żywieniową niż typowy gatunek galimima. Obecnie pozostaje on nomen nudum.
[edytuj] W kulturze
Stado gallimimów pojawiło się w znanym filmie pt. Park Jurajski.
kategoria • klasyfikacja • lista • portal • wikiprojekt
ankylozaury • ceratopsy • ceratozaury • ornitopody • pachycefalozaury • prozauropody • stegozaury • tetanury • zauropody
biologia • paleontologia • paleobotanika • geologia • ewolucja
era mezozoiczna • trias • jura • kreda • wymieranie kredowe
