Giovanni Battista di Quadro

Z Wikipedii

Rzeźba przedstawiająca G. B. di Quadro na kamienicy, w której niegdyś mieszkał

Gmerk G. B. di Quadro na poznańskim ratuszu

Giovanni Battista di Quadro (pol. Jan Baptysta Quadro, łac. Joannes Baptista Quadro) - (ur. ? - zm. między 10 kwietnia 1590 a 16 stycznia 1591). Autor renesansowej przebudowy poznańskiego ratusza.

Pochodził prawdopodobnie z Ponte Tresa koło Lugano, Tessyn (Szwajcaria), na pograniczu włosko-szwajcarskim. Był jednym z najwybitniejszych tesyńskich architektów renesansu z okolic Como (komaskowie) w Europie Środkowej. Do 1550 prawdopodobnie pracował w Saksonii i na Śląsku.

W dniu 13 marca 1550 podpisał z radą miasta Poznania kontrakt na przebudowę ratusza. W 1551 za zgodą tejże rady przebywał w Płocku jako rzeczoznawca budowlany (prawdopodobnie w sprawie przebudowy katedry). W tym samym roku przed sądem w Poznaniu toczyła się sprawa z powództwa biskupa poznańskiego Benedykta Izdbieńskiego o niedotrzymanie terminów umowy o budowę zamku biskupiego w Krobi. W 1552 G. B. di Quadro objął funkcję architekta miejskiego w Poznaniu i sprawował ją do 1562, wypłaty z miejskiej kasy przeznaczone dla tego architekta odnotowano również w 1563, 1566, 1567 i 1570. Wykonywał wówczas różnorakie prace na rzecz miasta, mieszczan i szlachty oraz duchowieństwa w Poznaniu i prawdopodobnie również w innych częściach Wielkopolski. W latach 1568-1572 pracował przy przebudowie Zamku Królewskiego w Warszawie. Jego żoną była poznańska mieszczka Barbara Sztametówna (zm. 1603).

Korzystne zlecenia sprawiły, że zgromadził spory majątek. Był właścicielem kilku nieruchomości w Poznaniu: kamienic przy Rynku 84 i ul. Wrocławskiej 11, a także cegielni, łaźni i winiarni mieszczących się w rynku. W 1575 wycofał się z działalności zawodowej, a jego fortunę pochłonęły procesy o długi. Zmarł w zapomnieniu w przyznanym mu przez Poznań wykuszu przy ul. Masztalarskiej.

Jego zachowane dzieła to:

• Ratusz w Poznaniu (1550 -1560)
• nagrobek bp. Adama Konarskiego w poznańskiej katedrze
• Budynek wagi miejskiej w Poznaniu (renesansowa przebudowa 1563 i remont w 1573, w 1890 budynek został rozebrany. Odbudowany po II wojnie światowej.)
• Ratusz w Krobi

Do naszych czasów nie zachowały się:

• kamienice w Poznaniu:
  • Stary Rynek 84 (po 1554)
  • ul. Ślusarska (1559)
  • Stary Rynek 39 (1561)
  • Stary Rynek 81 (1563)
  • Stary Rynek 52 (przed 1579)
  • pl. Kolegiacki (od 1568, jednak nie ukończona. Renowacja wg przypuszczalnego projektu w 1958 - 1960)

• Zamek Królewski w Warszawie (1568 - 1572)
• siedziba zgromadzenia księży św. Stanisława przy ul. Za Bramką (1571 - 1574)
• drobne prace w poznańskiej katedrze

Przypuszczalne prace - zachowane i niezachowane (na podstawie analizy stylu bądź nieweryfikowalnych dokumentów):

• kaplica Kościeleckich w Kościelcu koło Inowrocławia (około 1559)
• kamienica przy ul Wrocławskiej 11 w Poznaniu
• brama i wieża mostu na Łacinie (obecnie Poznań) (1560)
• remont wieży nieistniejącego już kościoła św. Marii Magdaleny w Poznaniu
• postrzygalnia w Poznaniu
• sukiennice w Poznaniu
• smatruz w Poznaniu (1563)
• Kolegium jezuickie w Poznaniu (1572)

W latach 1550 - 1552 w Poznaniu pracowali również, jako muratorzy, bracia Jana Baptysty:

• Antoni di Quadro z Lugano
• Gabriel di Quadro z Lugano
• Kilian di Quadro z Lugano

[edytuj] Bibliografia

• Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1983, PWN ISBN 83-01-02722-3