Giuseppe Tartini
Z Wikipedii
Giuseppe Tartini | |
Portret Giuseppe Tartiniego |
|
Imię i nazwisko | Giuseppe Tartini |
Data urodzenia | 8 kwietnia 1692 |
Pochodzenie | Republika Wenecka |
Data śmierci | 26 lutego 1770 |
Instrument | skrzypce |
Gatunek | muzyka baroku |
Zawód | kompozytor, skrzypek, muzykolog, pedagog |
Giuseppe Tartini, wymowa: Dżiuzeppe Tartini, polski odpowiednik imienia: Józef, urodzony 8 kwietnia 1692, zmarły 26 lutego 1770 – włoski kompozytor, skrzypek, kompozytor, muzykolog i pedagog.
Pochodził z Pirano na półwyspie Istria w Republice Weneckiej. Studiował prawo na uniwersytecie w Padwie. Około 1714 był muzykiem opery w Ankonie, a od 1721 – kapelmistrzem i skrzypkiem w bazylice świętego Antoniego w Padwie. Od 1726/1727 prowadził szkołę skrzypcową, do której ściągali uczniowie z całej Europy.
Tartini pisał utwory na skrzypce, najczęściej koncerty i sonaty, czasem z towarzyszeniem klawesynu. Najsłynniejsze z nich to niezwykle trudna do wykonania Sonata z diabelskim trylem (G-moll), a także Didone abbandonata (również sonata g-moll). Tartini był także wybitnym teoretykiem muzyki, publikując dzieło Trattato di musica secondo la vera scienza dell'armonia.